Patiënten worden niet beter van een verblijf in een separeerruimte, zo is gebleken uit onderzoek. De landelijke overheid en GGZ-instellingen proberen dan ook het aantal separaties terug te dringen. Het streven en behaalde doel van GGZ inGeest is het terugbrengen van het aantal separaties naar nul. 

 

Dit vroeg om een cultuuromslag, zo stellen aandachtsfunctionarissen dwang en drang Samira Brinck en Rutger Bijlsma van de kliniek. Het niet meer gebruiken van separeertechnieken vroeg om een verandering in de mindset van medewerkers. “Maar we vinden het nu heel gewoon om niet meer te separeren. We denken dat ongeveer de helft van de mensen die hier werkt nog nooit een separatie heeft meegemaakt. En we hebben er alle vertrouwen in dat we het ook nooit meer gaan doen!”

 

Er zijn verschillende signaleringsplannen in het leven geroepen om separeren te vermijden. Met deze plannen kunnen de medewerkers inschatten in welke fase van spanningsopbouw de cliënt zich bevindt. Afhankelijk hiervan kan de afdeling preventieve interventies inzetten. Zo gaat er soms een medewerker even naar buiten met de cliënt, wordt er medicatie ingezet of aangepast, of vindt er een-op-een of een-op-twee-begeleiding plaats. Tevens is er een herstelondersteunende werkwijze ingevoerd en is er een nieuwe standaard voor langdurige herstelgerichte zorg ingevoerd. Deze ART-standaard gaat uit van de behoeften, drijfveren en wensen van de patiënt.