Wachtlijsten in kraamzorg door tekorten aan verzorgers

Als kersverse ouder krijg je een hoop op hun bord geworpen. Daarom is kraamzorg is belangrijk voor nieuwe ouders. Maar ondanks het belang van kraamzorg ontstaat er meer onzekerheid op dat gebied. Er is namelijk een tekort aan kraamverzorgers, waardoor in sommige regio’s wachtlijsten ontstaan. Hierdoor weten gezinnen niet eens of ze überhaupt wel kraamzorg kunnen krijgen, aldus RTL Nieuws.

De ernst van de wachtlijsten kan per regio verschillen. "In regio's Eindhoven en Twente stoppen per 1 mei kraamzorgorganisaties. Dit geeft druk bij andere organisaties die eigenlijk ook al redelijk vol zitten", aldus Peter Boudewijn, voorzitter van de brancheorganisatie Bo Geboortezorg. Ook het hoge ziekteverzuim in de kraamzorg helpt niet mee aan het probleem. En kraamverzorgers verdienen in vergelijking met ander zorgpersoneel relatief weinig. 

Kraamzorg is uniek

Nederland is het enige land in de wereld dat kraamzorg aanbiedt. Kraamverzorger van ABC Kraamzorg, Regina Bouwman, geeft aan dat het ‘cruciaal’ is om dit te blijven doen. In andere landen blijven moeders veel langer in het ziekenhuis, omdat daar geen kraamzorg is. In Nederland is dat dus niet nodig, maar daarom is het wel van belang dat alle gezinnen kraamzorg kunnen krijgen. Kraamverzorgenden zijn enorm belangrijk. Ze houden de temperatuur van de baby en moeder bij. Ook kijken ze hoe de borstvoeding gaat en checken ze of de ouders het mentaal kunnen volhouden.

Boudewijn laat weten dat er toch licht aan het eind van de tunnel is. "Er is een opleidingsfonds beschikbaar gesteld om zo'n 400 extra kraamverzorgers op te leiden. Daarnaast krijgen de kraamverzorgers meer loon. "We hopen dat dit helpt om het vak aantrekkelijker te maken." Om de werkdruk binnen de kraamzorg te verlagen moet er straks alleen nog wordt gekeken naar noodzakelijke hulp. Dat wil zeggen dat simpele huishoudelijke taken straks worden opgevangen door familie en vrienden. Dit zorgt ervoor dat de kraamverzorgende alleen de noodzakelijke hulp moet verlenen.

Door: Nationale Zorggids / Parris Fokkema