Wie als chronisch zieke in een wijk woont met veel sociaal kapitaal, heeft daar niet altijd baat bij. Dit stelt onderzoeksinstituut NIVEL naar aanleiding van een onderzoek onder 2.722 chronisch zieken in 832 wijken. Sociaal kapitaal heeft onder andere te maken met de sfeer in de wijk en het onderlinge contact. Dit meldt Skipr.
Uit het onderzoek blijkt dat de mate van sociale betrokkenheid in een wijk niet zo veel invloed heeft op het leven van een chronisch zieke. Het gaat volgens hoofdonderzoeker Geeke Waverijn vooral om de persoonlijke contacten van die persoon en niet om de inzet van de hele wijk. Want de deelnemers die zelf veel individuele contacten hebben met buurtbewoners, krijgen meer steun dan zieken die weinig persoonlijke contacten hebben.
Slechts 14 procent van de ondervraagden kreeg hulp van de buren. Het gaat dan met name om emotionele steun en huishoudelijke hulp. Patiënten met meer chronische ziekten of ernstige lichamelijke beperkingen kregen in verhouding vaker hulp van hun buurtbewoners. Het maakte hierbij niet uit of een wijk een hoog of laag sociaal kapitaal heeft. Een hoog sociaal kapitaal houdt onder andere in dat er veel contact is met buren, er is meer sociale controle en er is meer toegang tot gezondheidsinformatie.
De onderzoekers van NIVEL stellen dat het goed is om in alle wijken goede regelingen te treffen. Zo kunnen chronisch zieken met minder persoonlijke buurtcontacten ook ondersteund worden in hun dagelijkse leven.
Door: Redactie Nationale Zorggids
