Het aanvragen van zorg en ondersteuning is vaak een moeizaam proces. 42 procent van de aanvragers is ontevreden over de deskundigheid bij de gemeente. En 40 procent is ontevreden over de bejegening. Ruim een derde van de mensen zegt dat aan hen niet is gevraagd welke hulp ze nodig hebben.

Hoewel het overgrote deel van de aanvragers uiteindelijk wel zorg of ondersteuning krijgt, zijn ze er lang niet altijd tevreden mee. 43 procent vindt dat de ondersteuning niet (altijd) past bij de zorgvraag. Dit geldt het vaakst voor het vinden van een woning of woonplek. Ook over de aanpassing van een woning zijn veel mensen ontevreden.

De jeugdzorg komt tevens uit het onderzoek als knelpunt naar voren. Bij de mensen die een beroep doen op jeugdzorg krijgt slechts de helft op tijd de zorg die nodig is. 31 procent geeft aan dat de zorg lang niet altijd beschikbaar is, terwijl een kwart zegt dat de gevraagde zorg er nooit is.

Marjan ter Avest, directeur van MIND: "Gemeenten en politieke partijen, geef zorg aan kinderen en jongeren met een psychische en of verstandelijke beperking de komende jaren topprioriteit. Screen de wachtlijsten, bel ouders en ga proactief op zoek naar oplossingen. In uw gemeente, of in een gemeente vlakbij. Laat kinderen niet langer wachten en voorkom dat zij in een crisissituatie terecht komen. Regel uw doorzettingsmacht."

Als je aangewezen bent op zorg en ondersteuning door de gemeente heb je recht op onafhankelijke cliëntondersteuning. Van de bijna 2.400 mensen die hulp vroegen bij de gemeente heeft 29 procent gebruik gemaakt van zulke ondersteuning. Daar staat tegenover dat 33 procent graag ondersteuning had gekregen, maar niet heeft gehad. Zij wisten niet dat ze er recht op hadden en zijn daar ook niet op gewezen door de gemeente.

Door: Redactie Nationale Zorggids