Bij eerdere exemplaren van het exoskelet ontstond tijdens het lopen een ruis in de hersenen van de ‘piloot’. De studenten hebben dit kunnen onderdrukken, waardoor de bestuurder het pak nu kan laten stoppen door er gewoonweg aan te denken.

Ook hadden eerdere versies extra ondersteuning nodig van krukken om in balans te blijven, maar dat is nu ook niet meer nodig. De dwarslaesiepatiënt had nu de vrijheid om de hand van zijn vriendin vast te houden of om een bal gooien voor zijn hond.

 

Verder zijn er ook nieuwe sensoren toegevoegd aan het pak. Nu is het looppatroon en de houding van de patiënt "soepeler, natuurlijker en comfortabeler". Ook wordt contact met de grond beter gesignaleerd door het robotpak.