In 2014 waren er ongeveer 800.000 18-plussers en 230.000 jongeren onder de 18 in behandeling bij de specialistische ggz. Van de Nederlanders van 18 jaar of ouder kwam 34 procent uit de groep met de laagste en 13 procent uit de groep met de hoogste inkomens. De oververtegenwoordiging van lage inkomensgroepen is niet in alle diagnosegroepen even groot. De grootste verschillen worden gevonden voor de groepen waar schizofrenie en verslavingen onder vallen. Meer dan 50 procent van de behandelde personen met deze psychische aandoeningen kwam uit de groep met de laagste inkomens, minder dan 10 procent uit de hoogste inkomensgroep. Voor andere stoornissen, zoals eetstoornissen (anorexia en boulimia nervosa) en slaapstoornissen, is juist weinig verschil tussen de inkomensgroepen.

Ook bij jeugd tot 18 jaar is de samenhang tussen huishoudinkomen en het gebruik van specialistische ggz te zien. De 230.000 behandelde kinderen werden ingedeeld op grond van de inkomenspositie van het huishouden waartoe zij behoren. Het blijkt dat 29 procent van deze kinderen uit de laagste en 12 procent uit de hoogste inkomensgroep komt. Dat is vergelijkbaar met het beeld bij volwassenen.

De belangrijkste psychische aandoeningen waarvoor kinderen werden behandeld waren stemmings- en angststoornissen, aandachts- en gedragsstoornissen (waaronder hyperactiviteit) en pervasieve ontwikkelingsstoornissen (stoornissen in het autistisch spectrum). De verdeling over inkomensgroepen varieert per diagnosegroep. De grootste verschillen worden waargenomen bij kinderen die worden behandeld voor oppositioneel opstandig gedrag. Van hen komt 44 procent uit de laagste inkomensgroep en 8 procent uit de hoogste.

Door: Redactie Nationale Zorggids