Leefbaarheid door collectieve weerbaarheid

GRONINGEN - Uit onderzoek van promovendi Reijer Verwer en Annemarijn Walberg van de Rijksuniversiteit Groningen in vier Arnhemse achterstandswijken, blijkt dat stadswijken leefbaarder en veiliger zijn, wanneer de bewoners meer collectief weerbaar zijn.

Deze collectieve weerbaarheid houdt in dat de bewoners vertrouwen hebben in elkaar, maar ook in lokale instellingen, en daardoor eerder bereid zijn om tegen overlast en criminaliteit op te treden. Hoe hoger deze weerbaarheid is, hoe minder vatbaar een buurt is voor bijvoorbeeld problemen met hangjongeren, bendevorming en criminaliteit.

"Alleen als bewoners langdurig en herhaaldelijk positieve ervaringen opdoen met professionals krijgen ze er vertrouwen in", aldus Verwer. Veel mensen hebben geen vertrouwen in elkaar en in instanties, omdat zij niet zien hoe er wordt opgetreden tegen bijvoorbeeld probleemgezinnen. Omdat ze niet vertrouwen dat anderen hun zullen steunen als ze ergens iets van zeggen, stellen mensen zich steeds passiever op en kijken ze liever de andere kant op.

Het is belangrijk dat optreden van instanties tegen overlast dat effect heeft, goed zichtbaar is voor bewoners. Op die manier krijgen de instanties krediet voor hun werk en krijgen bewoners het gevoel dat er wat gebeurt ter verbetering van de wijk en voelen zij zich gesterkt om ook te investeren in de leefbaarheid en veiligheid.