‘Abonnementstarief Wmo is draconische maatregel’
De eigen bijdrage binnen de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) heeft altijd tot veel onduidelijkheid geleid, omdat iedere gemeente een ander tarief hanteert. Vanaf 2019 komt daar een einde aan en gaan gemeenten, op orders van de overheid, werken met een abonnementstarief. Dit tot grote onvrede van de gemeenten, want zij vrezen dat het aantal hulpvragen flink zal stijgen. Ook van mensen die zelf hulp of ondersteuning kunnen regelen. Dit meldt de Volkskrant.
De invoering van het abonnementstarief betekent dat iedere Wmo-gebruiker per 2019 iedere vier weken maximaal 17,50 euro hoeft te betalen voor thuiszorg, een traplift, scootmobiel of voor dagbesteding. Een draconische maatregel, noemt CDA-wethouder Ilse Saris uit Winterswijk het. “De sluizen worden opengezet. Ook mensen die heel goed zelf hulp kunnen regelen, zullen nu vanwege de lage prijs weer bij de gemeente aankloppen”, zegt Saris.
Wmo betaalbaar en toegankelijk maken
In Rotterdam merken medewerkers bij de informatiebalie van de gemeente het al: ouderen komen vragen of het abonnementstarief ook geldt voor huishoudelijke hulp. Of gemeenten daadwerkelijk meer geld kwijt zijn moet nog blijken. Maar onder meer Patiëntenfederatie Nederland en Stichting Boogh zijn blij met dit vaste tarief voor cliënten omdat het de Wmo eindelijk weer betaalbaar en toegankelijk maakt.
Wie een laag inkomen heeft, betaalt een lage eigen bijdrage. De rijkere Wmo-gebruikers kwamen er in 2015 achter dat ze goedkoper uit waren als ze zelf hulp of ondersteuning inschakelden. Zodoende daalde het aantal mensen dat via de gemeente gebruikmaakte van huishoudelijke hulp. Begeleiding en dagbesteding voor mensen met een middeninkomen bleek ook niet langer mogelijk omdat het gewoonweg te duur was. Omdat steeds meer mensen zorg begonnen te mijden of andere overlast ervoeren door een hoge eigen bijdrage, besloot het kabinet om een vast abonnementstarief in te stellen.
Door: Redactie Nationale Zorggids
