Anti-verouderingsmedicijnen gevaarlijker dan gedacht
Veel medicijnen beloven veroudering tegen te gaan, maar kunnen het lichaam uit balans brengen. Geriater Marcel Olde Rikkert van het Radboudumc waarschuwt dat deze middelen vaak een klein onderdeel van het lichaam aanpakken, zonder naar het grotere geheel te kijken. Dit kan op de lange termijn meer kwaad dan goed doen. Dit meldt Radboudumc.
Veroudering lijkt misschien een proces dat we moeten bestrijden, maar het beschermt juist tegen ziekten. Cellen gaan in ruststand, stamcellen raken langzaam uitgeput en telomeren worden korter. Dit helpt ongecontroleerde celdeling te voorkomen en verkleint het risico op kanker.
Schadelijke effecten
Medicijnen die lichaamscellen activeren of beschadigd DNA herstellen, kunnen op korte termijn voordelen bieden, maar verstoren op lange termijn de natuurlijke balans. Zo veroorzaakt doxorubicine, een middel tegen kanker, na verloop van tijd hartschade. Te veel antioxidanten zoals vitamine E en betacaroteen verhogen zelfs het sterfterisico.
Een studie naar het netvlies liet zien dat het tegengaan van ouderdomsverschijnselen soms averechts werkt. Door medicijnen bleven verouderde netvliescellen langer leven, maar dat verslechterde juist het zicht. Het lichaam ruimt afstervende cellen niet voor niets op, aldus Olde Rikkert.
Gezonde leefstijl blijft cruciaal
De geriater pleit voor behoud van gezondheid in plaats van het tegengaan van veroudering. Een gezonde leefstijl met goede voeding en voldoende beweging heeft een groter effect dan losse medicijnen. Het Tsimane-volk in Bolivia kent nauwelijks ouderdomsziekten zoals diabetes en hartproblemen, wat het belang van leefstijl onderstreept.
Jonge mensen die nu al verouderingsmiddelen gebruiken, lopen extra risico. De langetermijneffecten zijn onbekend. Olde Rikkert adviseert langdurig onderzoek, met metingen over tientallen jaren, en een focus op gezonde leefstijl als veiligste aanpak.
