Kritiek op verplaatsingsplannen ouderenzorg in buitengebied Achterhoek
Staatssecretaris Nicki Pouw-Verweij (BBB) heeft zich uitgesproken tegen onderdelen van de nieuwe ouderenzorgplannen in de Achterhoek en de Liemers. Vooral het scenario waarin ouderen mogelijk hun woning in het buitengebied zouden moeten verlaten vanwege afnemende thuiszorgvoorzieningen, stuit op bezwaren. De plannen zijn onderdeel van een bredere hervorming, die wordt ingegeven door vergrijzing en een toenemend tekort aan zorgpersoneel. Dit meldt de Gelderlander.
De veranderingen, die vorige week zijn gepresenteerd, zijn tot stand gekomen op initiatief van diverse gemeenten en zorgorganisaties in de regio. Doel is om de ouderenzorg toekomstbestendig te maken. Een van de voorgestelde maatregelen is het verplaatsen van ouderen naar zogeheten woonzorgwijken, waar zorg en ondersteuning geconcentreerd worden aangeboden.
Verhuizing mag geen verplichting worden
Volgens Pouw-Verweij is verhuizen naar een centrale zorgomgeving alleen aanvaardbaar als ouderen hier zelf voor kiezen. Zij pleit voor herinvoering van verzorgingshuizen als vrijwillig alternatief, waarmee de kloof tussen thuiszorg en verpleeghuiszorg kan worden verkleind. De staatssecretaris stelt dat het huidige zorgbeleid soms te lang vasthoudt aan het ondersteunen van ouderen in hun thuissituatie, terwijl opname in een zorgvoorziening in sommige gevallen meer passend zou zijn.
Administratieve druk als knelpunt
De afstand tot patiënten in landelijke gebieden maakt het voor thuiszorgmedewerkers lastig om efficiënt te werken. Pouw-Verweij erkent deze uitdaging, maar stelt dat het verminderen van administratieve lasten binnen de zorg een effectiever middel is om tijd en capaciteit te winnen. Zij wijst erop dat verpleegkundigen een aanzienlijk deel van hun tijd kwijt zijn aan rapportages en formulieren, in plaats van directe zorg.
Aandacht voor alternatieve woonvormen
De staatssecretaris ziet mantelzorgwoningen als een waardevolle aanvulling op het zorgaanbod, zeker in landelijke gebieden waar professionele zorg moeilijk bereikbaar is. Hoewel niet overal toepasbaar, kan deze vorm van samenwonen volgens haar bijdragen aan het behoud van informele zorg en de leefbaarheid op het platteland. Zij beschouwt de groeiende inzet van mantelzorgwoningen als een positieve ontwikkeling binnen het beleid voor ouderenzorg.
