Bij resultaatgericht indiceren krijgen mensen in vage, algemene bewoordingen te horen dat zij recht hebben op een ‘schoon en leefbaar huis’. Eerder maakte de Centrale Raad van Beroep, de hoogste bestuursrechter, hier korte metten mee omdat dit te weinig duidelijkheid en rechtszekerheid biedt. Gemeenten die dat toch deden, kregen een stevige tik op de vingers. Mensen hebben recht op urenindicaties, vindt de Centrale Raad. Veel gemeenten legden deze uitspraak vervolgens naast zich neer.

Minister verwerpt de hoogste rechter

Met zijn voornemen verwerpt de minister nu het besluit van de hoogste bestuursrechter. De minister lijkt hiermee de kant van de gemeenten te kiezen. “Het is alsof er heel veel mensen bij het stoplicht door rood rijden en de wetgever dan zegt dat we rood dezelfde betekenis gaan geven als oranje, in plaats van de overtreders van de regels op hun gedrag aan te spreken”, schrijven de organisaties in de brief aan de Tweede Kamer.

Prikkel voor minder zorg

In de praktijk blijkt dat gemeenten overstappen op resultaatgericht indiceren (in plaats van urenbeschikkingen) omdat ze daarmee hopen goedkoper uit te zijn. Deze werkwijze gaat vrijwel altijd gepaard met bezuinigingen vanuit de gemeente. Het geeft een enorme prikkel aan gemeenten en aanbieders om te sturen op minder zorg en ondersteuning, omdat dit de kosten voor hen verlaagt. “Hier wordt dus bezuinigd ten koste van de kwaliteit van leven en de participatie van mensen”, concluderen de organisaties.

Advocaat Mathijs Vermaat: “Als burger moet je weten waar je aan toe bent, dat gebeurt bij resultaatgericht indiceren niet. Ik weet niet of dat standhoudt bij de rechter”, zegt hij in het bericht van Binnenlands Bestuur: Minister De Jonge laat oren naar gemeenten hangen.

Door: Nationale Zorggids