Twente bereidt zich voor op langdurige stroomstoring: hoe worden kwetsbare inwoners geholpen?

In Twente maken overheden zich zorgen over de gevolgen van een grootschalige stroomuitval, vooral voor mensen die thuis afhankelijk zijn van medische apparatuur. Denk bijvoorbeeld aan mensen die beademing nodig hebben: alleen al in Twente gaat het om 150 tot 200 personen. Een uitval van elektriciteit kan voor hen levensbedreigend zijn, zeker als deze langer dan enkele uren duurt. Dit meldt de Tubantia.

Wat gebeurt er bij een langdurige black-out?

In eerdere crisisscenario’s gingen Twentse burgemeesters uit van een stroomuitval van drie dagen. Tijdens de meest recente bijeenkomst werd een situatie besproken waarin er zelfs twee weken geen stroom beschikbaar zou zijn. In zo’n geval raken voorzieningen in de zorg snel overbelast: er is dan een tekort aan stroom, brandstof en personeel. Zorgverleners zouden zich dan noodgedwongen vooral op acute gevallen moeten richten.

Wie is verantwoordelijk voor kwetsbare mensen thuis?

Gemeenten willen beter inzicht krijgen in welke inwoners medische apparatuur gebruiken die niet zonder stroom kan. Niet alleen mensen met beademing, maar ook patiënten die bijvoorbeeld dialyse nodig hebben, lopen grote risico’s. Hoewel deze apparatuur vaak een accu heeft, werkt die meestal maar een paar uur.

Er wordt gepleit voor samenwerking met het thuiszorgnetwerk en wijkteams om in kaart te brengen wie extra hulp nodig heeft. Tegelijkertijd benadrukken gemeenten het belang van eigen voorbereiding door bewoners. Iedereen moet zichzelf minimaal 72 uur kunnen redden in een crisissituatie, luidt het advies. Hierbij wordt bijvoorbeeld gedacht aan noodaggregaten, extra accu’s of hulp van mantelzorgers.

Wat als mensen zich niet kunnen voorbereiden?

Niet iedereen heeft de middelen of het netwerk om zich voor te bereiden. Denk aan mensen met een laag inkomen, eenzaamheid of een gebrek aan familie. Voor deze groep is het belangrijk dat er hulp beschikbaar is. Gemeenten erkennen dat zij hier een rol in moeten spelen, al ligt de verantwoordelijkheid voor medische zorg nog altijd bij zorginstellingen.

Lokale hulpstructuren in plaats van centrale opvang

Gemeenten willen lokale noodsteunpunten inrichten in wijken en dorpen. Bewoners kunnen daar terecht voor informatie, stroomvoorziening of ondersteuning. Deze aanpak sluit aan bij bestaande buurtinitiatieven en vrijwilligersorganisaties. Er wordt ook nagedacht over centrale opvang voor mensen met gelijke zorgbehoeften, maar dat brengt risico’s met zich mee — vooral als mensen juist thuis een veilige en stabiele situatie hebben.

Wat kunnen gemeenten wél doen?

Gemeenten willen vooral praktische ondersteuning bieden, zoals het regelen van aggregaten of vrijwilligers. Ze willen ook heldere afspraken maken met zorginstellingen over wie verantwoordelijk is voor welke taken tijdens een langdurige storing. Duidelijke communicatie richting inwoners over hun eigen rol en de beschikbare hulp is daarbij essentieel.

Vooruitblik: oefening en samenwerking

Een volgende bijeenkomst over dit onderwerp vindt plaats in juni. Begin volgend jaar volgt een grootschalige crisisoefening in Twente. De boodschap is duidelijk: goede voorbereiding, samenwerking met zorgpartners en betrokkenheid van bewoners zijn cruciaal om de gevolgen van een langdurige stroomuitval op te vangen.