Normal_copyright_stockfreeimages_rolstoel_parkeerplaats

Veel werkgevers vinden een inclusieve arbeidsmarkt en duurzame inzetbaarheid hun verantwoordelijkheid, maar nemen niet altijd maatregelen. Naast aantrekken van personeel, is het beheersen van de werkdruk het meest genoemde knelpunt in personeelsbeleid voor werkgevers. Mensen met een arbeidsbeperking en oudere werknemers komen maar moeilijk aan de bak op de arbeidsvloer. Dit meldt Sociaal en Cultureel Planbureau(SCP).

Een gunstige economische situatie is een voedingsbodem voor investeringen van werkgevers in duurzame inzetbaarheid en een inclusieve arbeidsmarkt. Hoewel werkgevers weer meer aandacht hebben voor duurzame inzetbaarheid, is er nog winst te behalen op het terrein van de inclusieve arbeidsmarkt en scholing. Werkgevers voelen vaak de verantwoordelijkheid voor duurzame inzetbaarheid en een inclusieve arbeidsmarkt, maar nemen niet altijd concrete maatregelen of vinden hierin een rol weggelegd voor het overheidsbeleid.

Inclusieve arbeidsmarkt heeft geen hoge prioriteit

Mensen met een arbeidsbeperking in dienst nemen, heeft bij veel werkgevers nog geen hoge prioriteit. In 2015/’16 en 2017/’18 lag het aandeel werkgevers dat dit een (tamelijk) hoge prioriteit gaf rond de 14 procent. In de periode daarvoor was dit iets lager, ruim 9 procent. Twee derde van de werkgevers voelt zich (enigszins) verantwoordelijk om mensen met een arbeidsbeperking in dienst te nemen. Dat werkgevers zich verantwoordelijk voelen, wil nog niet zeggen dat ze ook plekken creëren voor mensen met een arbeidsbeperking. Het aandeel werkgevers dat denkt in de komende 2 jaar (meer) mensen uit deze doelgroep in dienst te nemen is beperkt: 11 procent. Deze percentages zijn vergelijkbaar met die uit 2015/’16.

Ouderen

De meeste werkgevers vinden dat 55-plussers even goed (of beter) functioneren als jongere werknemers. Wel vindt ruim een vijfde dat de productiviteit van 55-plussers lager ligt dan hun loonkosten rechtvaardigen. In het personeelsbeleid nemen ontlastende maatregelen (zoals minder uren werken) af, terwijl ontwikkelmaatregelen (zoals scholing) constant blijven. Ook zijn er steeds minder regelingen voor vervroegd uittreden.

Door: Nationale Zorggids