Het gegeven dat adoptiekinderen op latere leeftijd moeite hebben met het aangaan van intieme relaties, geldt al lange tijd als algemeen aanvaard. Uit een onderzoek van de Universiteit Leiden komt echter een ander beeld naar voren. Adoptiekinderen kunnen kampen met problemen op het gebied van hechting en intimiteit, maar niet vaker of meer dan kinderen die bij hun biologische ouders zijn opgegroeid. Dat meldt de Volkskrant.
In de afgelopen drie decennia is het aantal adopties afgenomen. Vorig jaar kwamen er 401 adoptiekinderen naar Nederland; tien jaar geleden waren dat er drie keer zoveel. Dit komt onder andere door een veranderde kijk op adoptie vanuit de maatschappij, door een toenemende aandacht voor de negatieve gevolgen die adoptie kan hebben voor de betrokkenen.
Pedagoge Christie Schoenmaker stuitte tijdens haar promotieonderzoek echter op een heel ander beeld. Adoptiekinderen blijken zich net zo goed te kunnen hechten als kinderen die bij hun biologische ouders opgroeien. Wel hebben adoptiekinderen voorafgaand aan hun adoptie vaker te maken gehad met negatieve ervaringen, waardoor hun basisvertrouwen een deuk heeft gekregen. Voor hen kan een ondersteunende houding van ouders veel bijdragen aan het ontwikkelen van een veilige hechting.
Schoenmaker maakte voor haar onderzoek gebruik van gegevens uit de unieke al bijna 25 jaar lopende Leidse Longitudinale Adoptie Studie. Onderzoekers volgen voor deze studie een groep van 190 buitenlandse adoptiekinderen al sinds hun aankomst in Nederland. De betrokken kinderen zijn afkomstig uit Sri Lanka, Zuid-Korea en Colombia en kwamen naar Nederland tijdens hun eerste levensjaar. De gegevens van de geadopteerde jongvolwassenen werden vergeleken met gegevens uit een onderzoek over vertrouwen en intieme relaties bij studenten. 'Er bleken geen substantiële verschillen te bestaan. Heel opmerkelijk. Dit is een uniek bewijs dat de ondersteuning van de ouders belangrijk is, ook bij ouders en kinderen die genetisch niet verwant zijn', aldus Schoenmaker.
© Nationale Zorggids
