Patiënten die hersteld zijn van een psychiatrische aandoening, komen in de regel maar moeilijk mee in de maatschappij. Dit blijkt uit onderzoek van Stynke Castelein, hoogleraar herstelbevordering van ernstige psychische aandoeningen aan de Rijksuniversiteit Groningen. De mensen zouden onder andere moeite hebben met het onderhouden van persoonlijke hygiëne en sociale contacten. Dit meldt Trouw.
Wie herstelt van psychische problemen, zou baat hebben bij goede begeleiding en een begripvolle houding van familie en naasten. Echter is er volgens Castelein zo bezuinigd op de geestelijke gezondheidszorg (ggz), dat deze mensen tussen wal en schip vallen. “Dat het zo erg is, was nog niet of nauwelijks bekend”, aldus de hoogleraar. Castelein is bovendien de eerste hoogleraar herstelbevordering in Nederland. Pas sinds kort is deze leerstoel opgezet, omdat er nu pas aandacht is voor de problematiek.
In haar onderzoek volgde Castelein zo’n duizend patiënten over een periode van vijf jaar. Bijna negen op de tien mensen die hersteld zijn van een psychische aandoening, ervaren nog altijd problemen om mee te doen in de maatschappij. Zo is er sprake van een sociaal en emotioneel isolement, maar ook vinden de patiënten het moeilijk om hun persoonlijke hygiëne en sociale contacten op pijl te houden. Volgens de hoogleraar is er wel aandacht voor medisch herstel na een psychisch zware tijd, maar niet voor maatschappelijk en persoonlijk herstel. Patiëntenbewegingen kaarten dit probleem al langer aan. Bezuinigingen in de ggz helpen niet om de begeleiding voort te zetten na de periode van herstel.
Door: Redactie Nationale Zorggids
Wat een stomme opmerkingen toch altijd over dat isolements en sociale gedoe waar iedereen aan moet voldoen.
Wat worden ze toch weer dom neer gezet door de ggz hier verdienen ze weer goed aan.Denk eens aan die mensen die moeten leven met een aandoening. Behandel ze maar met respect.
Wat worden ze toch weer dom neer gezet door de ggz hier verdienen ze weer goed aan.Denk eens aan die mensen die moeten leven met een aandoening. Behandel ze maar met respect.
Als familie en naasten iemand slecht hebben behandeld of er is gebroken met familie laat dit contact dan achterwege je ziet vaak dat ze ( de ggz en wijkteams bemoeials ) dat toch buiten iemands wil om doorzetten en dat is heel erg fout en slecht voor iemand.Ook geen buren er bij halen als iemand dat niet wil.OPdringing is niet normaal.
Privezaken deel j eniet opebaar met de omgeving zeker niet zonder toestemming wat je nu overal ziet ze kletsen maar raak. Goede reactie Mneer van Geem.
De helft van de 1000 ondervraagde patienten hadden geen psychische klachten meer na 5 jaar, maar 9 op de 10 ervaren nog problemen in de maatschappij om mee te doen. Stigmatisering is het geestelijke maatschappelijk probleem dat je niet kunt afwentelen op de "patient" maar wat nu eindelijk eens benoemt moet worden.