Normal_dakloos_zwerver

Niet alleen de leefomstandigheden van daklozen en de veiligheid van de stad zijn verbeterd, maar het Plan van Aanpak Maatschappelijke Opvang, dat de gemeente Rotterdam in 2006 heeft gelanceerd om het forse aantal dak- en thuislozen in de stad terug te dringen en voor hen zorg, werk en huisvesting te arrangeren, heeft mogelijk ook gezorgd dat zij minder vaak overlijden aan suïcide of moord. Het aantal sterfgevallen door ‘opzettelijk toegebracht letsel’ is sinds de invoering van het beleid gehalveerd. Dat blijkt uit onderzoek van huisarts en ‘straatdokter’ Marcel Slockers en onderzoekers van het Erasmus MC. 

Daklozen zijn een kwetsbare groep in de samenleving. Vergeleken met andere Rotterdammers hebben daklozen een hoger sterftecijfer bij alle doodsoorzaken. Volwassen daklozen in Rotterdam leven 11 tot 16 jaar korter dan andere Rotterdammers. Ook bij hen behoren hart- en vaatziekten en kanker tot de belangrijkste doodsoorzaken. De grootste verschillen zijn te zien bij niet-natuurlijke oorzaken, infectieziekten en psychiatrische aandoeningen.

Het aandeel van niet-natuurlijke doodsoorzaken is met ruim een kwart bij daklozen veel groter dan het aandeel van vier procent bij andere Rotterdammers. Suïcide en moord veroorzaken samen de helft van de niet-natuurlijke doodsoorzaken. De kans op suïcide of moord is  in de afgelopen jaren gehalveerd.

De onderzoekers maakten gebruik van gegevens van 2130 daklozen die in 2001 de Rotterdamse opvang bezochten. Zij werden vervolgens gedurende 10 jaar gevolgd. In totaal overleden 265 daklozen tussen 2001-2010. De onderzoekers vergeleken de sterftecijfers van het CBS van voor de invoering van de sociale beleidsmaatregelen in 2006 en daarna.

“Daaruit kunnen wij concluderen dat er een daling is, maar deze daling kunnen wij niet direct toeschrijven aan het beleid”, zegt mede-auteur en universitair hoofddocent Ed van Beeck. “Naast het ontbreken van een controlegroep is een beperking dat onbekend is wie van de daklozen uit 2001 wel en niet bereikt zijn met de genomen maatregelen. Maar wij vinden het wel aannemelijk dat het beleid heeft geleid tot een betere mentale gezondheid, minder hopeloosheid en daarmee tot minder zelfbeschadiging en suïcide in deze kwetsbare groep. Ook de huisvesting en verminderde blootstelling aan risico’s van het leven op straat zijn positief. De Rotterdamse veiligheidsindex geeft sinds 2006 een lager aantal misdaden en drugsgebruik op straat aan. Dit leidt tot een lager risico op moord en suïcide.”

Door: Redactie Nationale Zorggids