Normal_tiener__jeugd__jeugdzorg__kind__wachten

Ouderlijke aanraking vermindert de aandacht van kinderen voor sociale dreiging en verhoogt het vertrouwen, vooral bij sociaal angstige kinderen. Daarmee zou aangeraakt worden door hun ouders de sociale angst van kinderen kunnen verminderen. Dit concluderen Eddie Brummelman van de Universiteit van Amsterdam (UvA), Peter Bos van de Universiteit Utrecht (UU) en hun collega’s op basis van hun onderzoek bij NEMO Science Live. Dat meldt de UvA. 

Het gevoel van aanraking ontwikkelt zich al in de baarmoeder en maakt de communicatie tussen ouder en kind mogelijk vanaf het begin van het leven. Er is nog maar weinig bekend over de effecten van ouderlijke aanraking. Brummelman en Bos onderzochten of ouderlijke aanraking – in de subtiele vorm van een korte aanraking op de schouder – kinderen ‘zegt’ dat hun omgeving veilig is om te verkennen, waardoor ze de wereld om zich heen als minder bedreigend ervaren. Dit deden ze bij kinderen tussen de 8 en 10 jaar en kinderen tussen de 11 en 14 jaar.

Terwijl ouders in een aparte ruimte wachtten, voltooiden de kinderen in het onderzoek eerst een vragenlijst over hun sociale angst. Buiten het medeweten van de kinderen, werden de ouders geïnstrueerd over het al dan niet aanraken van hun kind op hun schouder. De ouder ging naar binnen, raakte het kind wel of niet aan, vertelde het kind dat hij/zij zelf op een andere computer ging werken en liep naar deze computer. Vervolgens deden kinderen taken die maten hoe bedreigend ze de wereld vonden: hoeveel aandacht ze hadden voor sociale dreiging en hoeveel vertrouwen ze hadden in onbekende andere kinderen.

“De kinderen die waren aangeraakt op hun schouder, hadden minder impliciete aandacht voor dreigingen. En terwijl de ouderlijke aanraking het vertrouwen verlaagde bij kinderen die sociaal niet angstig zijn, wekte het juist vertrouwen bij diegenen die dat het meest nodig hadden: sociaal angstige kinderen”, aldus Brummelman. Deze effecten namen de onderzoekers uitsluitend waar bij de kinderen van 8 tot en met 10 jaar. “Dit suggereert dat ouderlijke aanraking zijn betekenis van veiligheidssignaal verliest bij de overgang naar adolescentie.”

De bevindingen kunnen mogelijk gebruikt worden bij de ontwikkeling van nieuwe interventiemethoden. Sociale angststoornis is de meest voorkomende, maar minst behandelde mentale stoornis bij kinderen en jongeren. “Aangezien ouderlijke aanraking de aandacht voor bedreigingen verlaagt en het vertrouwen verhoogt bij sociaal angstige kinderen, is een belangrijke vervolgstap om te bekijken welke invloed ouderlijke aanraking heeft op kinderen met een sociale angststoornis”, zegt Bos. “Ouderlijke aanraking kan deze kinderen mogelijk helpen hun angst te overwinnen en zich bloot te stellen aan nieuwe situaties. Uit eerder onderzoek weten we namelijk dat blootstelling één van de meest effectieve manieren is om sociale angst te verlichten.”

Door: Redactie Nationale Zorggids