Kinderrechters zijn vaak genoodzaakt om kinderen en jongeren in een gesloten inrichting te plaatsen door gebrek aan goede opvang binnen de jeugdzorg. Dit blijkt uit promotieonderzoek van Maria de Jong-de Kruijff van de Universiteit van Leiden. Hoewel de rechters twijfelen of zij de juiste keuze maken, is er in de meeste gevallen geen goed alternatief. Geen opname in een gesloten inrichting houdt in dat het kind terugkeert naar de onveilige thuissituatie. Dit meldt NOS.
De Jong-de Kruijff analyseerde 586 uitspraken die kinderrechters deden in de afgelopen tien jaar. Daaruit bleek dat zij zelf aangaven twijfels te hebben over hun uitspraak, maar dat zij geen andere mogelijkheid zagen om het kind uit de onveilige thuissituatie te halen. Dit zou komen doordat instellingen geen passende zorg aanbieden voor deze doelgroep.
Gevangenis
Het gaat bijvoorbeeld om kinderen die zwaar depressief zijn of die loverboy-problematiek hebben. Hoewel terugkeer naar een onveilige thuissituatie niet verstandig is, zijn de kinderen volgens de promovenda ook niet gebaat bij opname in een gesloten afdeling. Vaak hebben deze kinderen al een geschiedenis binnen de jeugdzorg en bij hulpverleners. 23 van deze jongeren werden geïnterviewd door De Jong-de Kruijff. “Zij ervaren de gesloten jeugdzorg als een gevangenis.”
Kinderen moeten zich uitkleden
Door gebrek aan personeel zouden de kinderen soms de hele dag opgesloten worden in hun kamer, met enkel drie keer een kwartier tijd om even naar buiten te gaan. Ook het doorzoeken van de kamers, waarbij de kinderen zich moeten uitkleden om verboden voorwerpen te zoeken, wordt als zeer heftig ervaren. “Uit mijn eigen praktijk als advocaat in dit soort zaken weet ik dat slechts een enkeling van een verblijf in een gesloten jeugdzorginstelling opknapt. De rest juist niet.”
Kleinschalige woongroep
Zij zou veel liever zien dat de kinderen worden geplaatst in een kleinschalige woongroep. Zij kunnen daar specifieke behandelingen krijgen, in een omgeving die veel minder vijandig voelt dan een gesloten instelling. Hoewel dit soort woongroepen wel bestaan, is daar te weinig plek voor nieuwe kinderen. De onderzoekster vindt dat minister De Jonge van Volksgezondheid verantwoordelijk is om deze plekken te creëren, samen met de sector. “Die verantwoordelijkheid kun je niet aan allerlei verschillende gemeenten overlaten.”
Door: Nationale Zorggids
Als je kinderen stelselmatig naakt gaat fouilleren met een groep collega's m/v ( we hebben een personeels en geld tekort ) en het bestuur weet hier van dan zit daar het probleem want zij laten het gebeuren en ondernemen er niets tegen deze gevaarlijke vieze mensen die macht zoeken om het te misbruiken werken ook in wijkteams incl. volledig vrijheidsbeleid en luxe.
Mevr de Jong veel dank voor het feit dat u hier onderzoek naar heeft gedaan zodat dit alles eindelijk aan het licht komt en deze vergeten jongeren groep van de onderdrukking, de vrijheidsberoving en de stigmatiserende aparte handtastelijke dom oordelende ggz en ggd types die zelf erg agressief en bedreigend in de omgang zijn verlost zullen worden en als volwaardig mens mogen leven.
Als kinderen geen strafblad of verslaving hebben en er geen bezoektijd is geweest dan is het overbodig om een kamer of lichaam anaal of vaginaal te onderzoeken dus hier gaat het om heerlijke machts opwindende perikelen van lekkere jongeren die moeten bukken of liggen voor het onderzoek terwijl er collega's smeuig toekijken bij kinderen met een loverboy of mishandelings achtergrond..
Slachtoffers die jaren lang hebben weten te overleven op eigen kracht krijgen een jeugdinstellings behandeling en zijn automatisch complex gestoord op papier. Het personeel en de slechterikken moet je aan pakken screenen monitoren registreren en bestraffen deze jongeren verdienen alle lof geen maatschappelijke stempel zij zijn niet de criminelen.
De loverboys en de daders die kinderen verkracht en mishandeld hebben horen in een gesloten inrichting thuis niet de slachtoffers . De daders leven ongeschonden voort . In wat voor land leven we hier eigenlijk India ?
Het personeel die daar zo graag komen werken in dat intimiderende sex paradijs hebben hulp nodig niet de jongeren die altijd en overal de schuld van krijgen. .