Normal_jeugdzorg

Er is veel mis bij Zorggroep Kans in Arnhem. Niet alleen oud-cliënten trekken aan de bel, maar ook voormalig medewerkers maken zich zorgen. Er wordt niet geïnvesteerd in schone leefruimten, er is geen schoonmaker en de werkdruk is enorm hoog. Ondertussen wist voormalig directeur Hetty Jägers in zes jaar tijd bijna 900.000 euro winst te maken. Begin september stapte ze plots op als enige bestuurder en aandeelhouder van de vijf B.V.’s van Zorggroep Kans. Dit meldt Omroep Gelderland die hier uitgebreid rapportage over doet. 

Zorggroep Kans is een instelling voor beschermd wonen voor jongeren met een beperking of psychiatrische problemen. Omroep Gelderland sprak met onder meer cliënten, bewoners, voormalig medewerkers en oud-managers over de woon- en werksfeer bij de zorginstelling. Waar directeur Jägers zichzelf flink winsten weet uit te keren, is er geen geld voor de zorg. Cliënten die intensievere zorg nodig hebben, moeten zichzelf zien te redden. Per week hebben ze een leefbudget van 33 euro. Er is geen geld voor schoonmaak en onderhoud.

Onderbezetting en angscultuur

Er is ook sprake van een personeelstekort bij Kans, tezamen met een flinke angstcultuur. Tegelijkertijd blijft de zorginstelling zware cliënten aannemen, soms zelfs uit de forensische zorg. Op een gegeven moment heeft één begeleider een heel weekend als enige dienst en moet hij of zij een groep van dertig cliënten draaiende houden. Er zijn wel stagiairs en studenten die slaapdiensten draaien, maar verantwoord is dat niet binnen een groep die flink probleemgedrag kan vertonen.

Inspectierapport 

Uit een medewerker kritiek, dan dreigt Jägers  met een rechtszaak. Soms zet ze dit ook door: in vijf jaar tijd sleept ze drie oud-personeelsleden voor de rechter. In 2016 komt de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) met een vernietigend (niet-openbaar) rapport, echter hier is nooit een herinspectie uit gekomen. Twee jaar later blijkt er nauwelijks iets te zijn veranderd en kampt één van de locaties met een kakkerlakkenplaag. De jongeren die daar wonen krijgen geen begeleiding bij het huishouden en worden verwaarloosd. Toch durft Jägers het aan om de hoge rekeningen van de bestrijdingsdienst op hen te verhalen.

Had Jägers dan zelf geen geld? Jawel. Twee jaar geleden wist zij een villa van 1,7 miljoen euro te kopen. In 2018 keerde ze zichzelf een winst uit van 97.000 euro. Begin september 2019 stapt zomaar op. In een brief van 3 september legt ze uit diezelfde dag nog te vertrekken. Het bedrijf met haar vijf B.V.’s komt in handen van Réseau Abilis, een Belgisch bedrijf. Cliënten zouden hier nauwelijks iets van moeten merken.

Nieuwe directeur betreurt situatie

Jägers heeft tot op heden geen commentaar gegeven op de gang van zaken bij haar voormalige zorggroep, maar de nieuwe directeur is bereid gevonden een reactie te geven aan Omroep Gelderland: “Wij betreuren ten zeerste hetgeen beschreven staat in de drie artikelen. Wij hebben de oprechte intentie om met onze gekwalificeerde ploeg medewerkers een menselijke aanpak van zorgverlening neer te zetten. Hierbij stellen wij onszelf telkens weer de vraag hoe wij ons professioneel in dienst kunnen stellen van onze bewoners. Immers is hun welzijn onze eerste prioriteit.”

Politiek eist opheldering 

Inmiddels heeft de plaatselijke SP het gemeentebestuur van Arnhem om opheldering gevraagd. Mede omdat het wil weten wat de rol van de gemeente is bij de zaken van de zorggroep. Ook wil de SP weten of er publiek geld naar Zorggroep Kans is gegaan en wat de vervolgstappen nu zijn. Ook D66 staat op haar strepen en eist inzage in alle beschikbare rapporten.

Gemeente kon niet eerder ingrijpen

Waarom greep de gemeente niet eerder in? Op het moment dat de gemeente in gesprek ging met Zorggroep Kans, nam ze geen Wmo-cliënten meer aan, maar kwamen er enkel cliënten vanuit de Wet langdurige zorg (Wlz) in aanmerking voor zorg van de instelling. Wlz-zorg is landelijk geregeld, waardoor de gemeente niet meer kon ingrijpen. De IGJ daarentegen wel, maar de overdracht vanuit de gemeente ging niet goed. Er kwamen dan wel landelijke klachten binnen, maar daar werd uiteindelijk niet veel mee gedaan. Zorgkantoor Menzis ontving naar eigen zeggen nul officiële klachten.

De raad van toezicht van Kans leek aan de zijde van Jägers te staan. Leden die dat niet deden, traden terug. En de jaarrekeningen? Die zijn niet terug te vinden bij het ministerie van Volksgezondheid. 

Door: Nationale Zorggids