De NZa houdt toezicht op de zorgplicht van zorgkantoren. Dat betekent dat gecontroleerd wordt of zorgkantoren voldoende zorg inkopen voor mensen die langdurige zorg nodig hebben in hun regio. Mensen hebben recht op tijdige, passende zorg met aandacht voor individueel welzijn. Maar ook wordt bekeken of zorgkantoren haar cliënten informeert over de keuzemogelijkheden en hun rechten en plichten in de wet langdurige zorg (Wlz). Zorgkantoren moeten er voor zorgen dat mensen zo snel mogelijk op een passende plek terecht komen.

 

Zorgkantoren erkennen dat het lastig is om voor elke cliënt een passende plek te vinden. Het gaat dan vooral om mensen met gedragsproblemen, ouderen met een verstandelijke beperking of mensen die samen met hun partner willen wonen. In deze gevallen is het aanbod vaak beperkt. Op regionaal niveau wordt wel steeds vaker samengewerkt tussen zorgkantoren en zorgaanbieders om deze knelpunten op te lossen.

 

Mensen op de wachtlijst krijgen vaak overbruggingszorg, zoals intensieve thuiszorg. Het is belangrijk dat het zorgkantoor in de gaten houdt of de situatie van deze mensen verantwoord is en of er na verloop van tijd meer zorg nodig is. Het zorgkantoor moet hier een actieve rol in spelen door te bemiddelen naar een passende oplossing.

 

Uit het onderzoek blijkt dat zorgkantoren soms veel vertrouwen op de informatie die ze krijgen van zorgaanbieders over individuele cliënten. Het is belangrijk dat zorgkantoren monitoren of de zorg voor de cliënten daadwerkelijk krijgen goed is geregeld, omdat zorgkantoren de plicht hebben voldoende langdurige zorg in te kopen voor de mensen in hun regio. Ze kunnen de samenwerking met zorgaanbieders verder verstevigen door op reguliere basis te overleggen over de wachttijden, doorstroom en het zorgaanbod dat nodig is. De komende tijd zal de NZa het toezicht richten op de vraag of zorgkantoren de resultaten die zij behalen vasthouden en aantoonbaar maken.