Normal_kunstoog_4d

Kinderen die een oog moeten missen vanwege bijvoorbeeld oogkanker, krijgen meestal een kunstoog. Dat oog moet meerdere keren vervangen worden door een groter exemplaar. 'We ontwikkelen in samenwerking met de afdeling oogheelkunde en de TU Delft nu een 4D-geprint oog, dat is een kunstoog dat in de loop der tijd zelf groter wordt', aldus Tim Forouzanfar, hoogleraar mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie en oprichter van het 3D Innovation Lab VUmc. Het 4D-geprinte oog is één van de innovaties die Forouzanfar donderdag 5 februari naar voren brengt in zijn oratie.

Omdat de oogbol van een kind nog groeit, en zijn oogkas door die groei ook groter wordt, is het van belang dat een kunstoog bij een kind van formaat verandert. Nu gebeurt dat door het kunstoog telkens te vervangen door een iets groter exemplaar. Met een 4D-geprint oog hoeft dat wellicht niet meer, omdat dat in de loop van de tijd uitzet. Bij 4D-printing is ‘tijd’ de vierde dimensie. Het geprinte voorwerp verandert gaandeweg vanzelf van vorm. Een ander aspect is dat dit kunstoog een pupil krijgt die van grootte kan veranderen, afhankelijk van de lichtinval. Het is de bedoeling een normaal oog zoveel mogelijk na te bootsen. Forouzanfar verwacht dat het over tweeënhalf jaar mogelijk is een dergelijk oog te vervaardigen.

Ondertussen lopen er binnen VUmc nog 24 andere onderzoeksprojecten met 3D- en 4D-printing. Forouzanfar: 'Toen ik in 2011 afdelingshoofd werd, hebben we een 3D-printer en software gekocht. Maar al snel merkten wij artsen dat we technische mensen misten. Nu werken we samen met de afdeling fysica en medische technologie. Dit heeft uiteindelijk geleid tot de oprichting van het 3D Innovation Lab VUmc.' Het 3D Innovation Lab VUmc kan de clinicus ondersteunen om nauwkeuriger en kosten effectiever complexe operaties uit te kunnen voeren. Denk daarbij aan op maat gemaakte kaak- of schedelimplantaten. Primair is het Lab een omgeving voor multidisciplinair onderzoek, waar medici, onderzoekers, ontwerpers en de industrie samen kunnen komen.

© Nationale Zorggids