Onderzoekster Joke Harte zegt in de Volkskrant van gisteren: "in de praktijk heeft een patiënt een vrijbrief om geweld te gebruiken tegen medewerkers in de psychiatrie". Als een medewerker al aangifte bij de politie doet, neemt de politie de aangifte niet aan omdat het Openbaar Ministerie (OM) de zaak toch seponeert. Geweld zou bij het vak van de psychiatrisch verpleegkundige horen. Dit meldt beroepsorganisatie NU’91.
NU’91 is verbijsterd en stelt dat aggressie niet normaal is en ook niet hoort bij het werk van zorgprofessionals. Er zijn duidelijke grenzen aan welk gedrag een zorgprofessional van een cliënt mag en kan accepteren. Ook als de agressie met het ziektebeeld van de cliënt te maken heeft. Als zorgprofessional ben je kwetsbaar. Je kunt je werk alleen doen als dat in een veilige omgeving is.
De gevolgen van agressie op het werk zijn groot. Slachtoffers van agressie rapporteren bijvoorbeeld een minder goede gezondheid en meer burn-outklachten. De effecten van agressie raken echter ook de organisatie. Slachtoffers van agressie verzuimen meer, zijn sneller geneigd van baan te veranderen en schatten hun eigen functioneren en inzetbaarheid lager in.
De wijze waarop de politie en het Openbaar Ministerie omgaan met aangiftes van agressie door zorgprofessionals is onaanvaardbaar voor NU’91. Zij eisen op korte termijn opheldering over deze kwestie door politie en het OM. En is het antwoord niet bevredigend, dan gaat NU’91 samen met de medewerkers in de psychiatrie actie voeren om ervoor te zorgen dat geweldincidenten tegen zorgprofessionals altijd bestraft worden.
Door: Redactie Nationale Zorggids
De patient is de zwakste partij. In de ggz heb ik niets anders dan wanprestatie en minachting meegemaakt. Agressie kan hier een antwoord op zijn. Luisteren doen ze niet. En dan nog mij jaren het recht op informatie te onthouden. Schandalig!
Ik lees met verbazing bovenstaande agressieve reacties van op dit bericht. Zij uiten zich in hun reacties agressief tegen medewerkers van de ggz. Dit artikel belicht de rechten en de gevolgen voor gezondheid van ggz-medewerkers en mogelijkheid hun werk goed uit te kunnen voeren.ondanks de agressie. Ik denk dat agressie niet ongewoon is dit maakt het echter niet normaal voor het personeel
Patienten zijn zo gek nog niet en reageren op hun manier assertief waar wat moeten ze achter gesloten deuren ? Door het behandelschema worden ze vast wel eens boos als het personeel over de schreef gaat maar wat ze ook doen of proberen niemand luistert naar hun hulproep want het personeel noemt ze toch gek, onbetrouwbaar en paranoide en kunnen op dezelfde voet verder gaan.
Waarom zijn deze ggz medewerkers niet eerlijk en voelen ze niet wat ze zelf doen ? Mag verkrachten van patienten ,schelden kleineren negeren ? Patienten moeten omgaan met de daders. Waarom doen zij hier geen aangifte van ? Is dit niet belangrijk ? Zijn patienten geen mensen ? Mag je alles met ze uithalen zonder bestraft te worden ? Waarom deert het personeel dit niet ?
De ggz heeft een vrijbrief om patienten te slaan, te verwaarlozen en te misbruiken , ze agressief met collega's ruw te ontkleden terwijl ze in kalme toestand zijn omdat dit opwindend is en als straf geldt en in de isoleer te gooien en te filmen en dossiers te vervalsen.