Een van de belangrijkste instrumenten van het huidige zorgstelsel is de selectieve inkoop van zorg. Deze selectieve zorginkoop houdt in dat zorgverzekeraars geen zorg inkopen bij zorgaanbieders die onvoldoende presteren. Op die manier zouden de ondermaats presterende zorgaanbieders vanzelf hun prijs en kwaliteit gaan verbeteren om zo de concurrentie weer aan te gaan. 

 

Volgens Zilveren Kruis Achmea is dit in de praktijk echter niet het geval. Zorgverzekeraars sluiten geen contracten met ondermaatse presterende zorgaanbieders, maar deze worden hierdoor niet geprikkeld om betere zorg te leveren. Uit het onderzoek blijkt dat de zorgaanbieders gefrustreerd zijn omdat zij in het inkoopproces meteen worden afgestraft. Zij worden niet uitgedaagd om zich te verbeteren. De goede aanbieders voelen zich daarentegen gefrustreerd dat zij hetzelfde gesprek moeten voeren als minder presenteerde aanbieders. Zorgverlening in den brede wordt dus niet beter door selectieve inkoop, aldus Zilveren Kruis Achmea.