Een pijnstillerverslaving, hoe ziet die eruit?

Een pijnstillerverslaving zit in een klein hoekje. Iemand met chronische pijn neemt al snel te veel. Niet alleen paracetamol en ibuprofen, maar ook zwaardere pillen zijn niet moeilijk te verkrijgen als je waarschijnlijk denkt. En afkicken van paracetamol en medicatie? Dat is echt geen pretje. We spraken met Ingrid (27), die sinds november 2024 geen pijnstilling meer gebruikt.

Een verslaving komt niet uit het niets

“Ik had al jaren last van hoofdpijn,” vertelt Ingrid. “Op mijn achtste zat ik voor het eerst al bij de huisarts. Vaak had ik dagenlang hoofdpijn, dan een dag of twee geen pijn en dan weer dagenlang wel.” De huisarts nam het probleem niet zo serieus. “Ik werd al heel jong ongesteld en de huisarts dacht dat het daardoor kwam. Hij zei dat ik er overheen zou groeien.”

Maar de pijn bleef en werd erger. “Op het MBO miste ik vaak lessen. Mijn mentor zei eens: ‘Iedereen voelt zich weleens niet goed, maar je moet gewoon komen.’ Dat deed pijn, want ik deed écht mijn best. Ik dacht dat ik me aanstelde.”

Voor je het weet, neem je elke dag pillen

“Omdat ik zoveel school miste, zat ik voor mijn hoofdpijn iedere maand wel een keer bij de huisarts. Eerst zei hij dat ik paracetamol moest nemen. Daarna kreeg ik ook pijnstillers voorgeschreven. Dat begon met Sumatriptan, maar daarna ook Naproxen en Metroprolol. De huisarts behandelde mij voor migratine, ook al had ik die diagnose nooit gekregen.” Zo kwam Ingrid de drie jaar op het MBO door, maar daarna begon het ‘echte’ leven. “Ik kreeg een baan en tijdens mijn eerste functioneringsgesprek weet ik nog dat mijn leidinggevende zei dat ik te vaak thuis zat. Daarna nam ik elke dag medicatie, ook als ik geen of weinig pijn had. Ik was namelijk bang dat de heftige pijn alsnog zou komen.”

“Ik wilde niet stoppen”

Een nieuwe huisarts stuurde Ingrid naar een neuroloog. “Die zei meteen: je moet direct stoppen met alle medicatie. Dat kwam hard aan. Ik dacht; hoezo, ik kreeg dit toch voorgeschreven?”

Langdurig gebruik van pijnstillers kan leiden tot lever-en nierproblemen, hartklachten en zelfs méér pijn. Het zogeheten reboundeffect. Toch twijfelde Ingrid. “Ik wilde niet stoppen. zonder medicatie was de pijn ondraaglijk.”

Zo ziet afkicken van pijnstillers eruit

De neuroloog wist Ingrid te overtuigen. Ze stopte direct met het slikken van alle medicatie en mocht ook geen cafeïne meer drinken. “Na een paar dagen had ik vreselijke hoofdpijn. Geen licht, geen geluid. Ik trok het niet. Voor de neuroloog me terugbelde, had ik alweer paracetamol, ibuprofen en Sumatriptan genomen. Toen hij me sprak, kreeg ik op mijn kop.”

Waarom hulp bij het afkicken enorm belangrijk is

Ingrid kreeg geen echte hulp bij haar verslaving. “Niemand had me verteld dat stoppen zoveel pijn zou doen.” De afkickverschijnselen waren heftig, en veel mensen redden het niet alleen. “Ik snap dat, want die pijn is ondraaglijk. Je denkt dat het nooit overgaat.”

Hoe liep het af voor Ingrid?

Na bijna twintig jaar met pijn rond te lopen, bleek het uiteindelijk om spanningshoofdpijn te gaan en schreef de neuroloog Ingrid een mild antidepressivum voor. “Ik heb nu voor het eerst in mijn leven het gevoel dat ik de dag normaal doorkom. Sindsdien heb ik geen pijnstillers meer genomen.”