Het traumacentrum van het Maastricht Universitair Medisch Centrum+ (Maastricht UMC+) is na certificering als Überregionales Traumazentrum toegetreden tot het traumanetwerk Aken.
In totaal zijn daar vijftien ziekenhuizen in vertegenwoordigd, waarvan twee academische ziekenhuizen, te weten het Maastricht UMC+ en het Klinikum van de RWTH in Aken. Met twee locaties met trauma-topzorg is deze grensregio voldoende ingericht om de meest ernstig gewonde patiënten te behandelen.
Hand in hand, wanneer elke seconde telt
Dat geldt met name voor de situatie wanneer er op hetzelfde moment meerdere mensen met meerdere levensbedreigende verwondingen, die onmiddellijke en intensieve behandeling vereisen.
9 Augustus 2010 jaar was zo'n dag. In Aken vonden in een relatief kort tijdsbestek drie ongelukken plaats waarbij een behoorlijk aantal gewonden viel, waarvan een deel zeer ernstig. Uiteindelijk bleek de capaciteit in Aken op een gegeven moment onvoldoende en werd het Traumacentrum van Maastricht ingeschakeld.
Winst
Traumatoloog prof.dr. Peter Brink, hoofd van het Maastrichtse traumacentrum, ziet duidelijk voordelen van deze grensoverschrijdende samenwerking met de collega’s in Aken. “De winst is dat wij samen gemakkelijker het aanbod van meervoudig gewonden kunnen verwerken omdat we op twee locaties dezelfde kwaliteit van zorg kunnen leveren.
De bestaande samenwerking wordt met deze certificering niet alleen formeel bevestigd, maar is ook een uiting van de goede verstandhouding tussen de twee academische centra.”
Wordt het hierdoor ook drukker in het Maastrichtse traumacentrum? Professor Brink: “Het is mogelijk dat, op grond van deze certificering er een geringe toename zal zijn van acute patiënten uit de regio Aken. Maar anderzijds hebben wij een partner waar wij in voorkomende gevallen een beroep op kunnen doen.”
Overleven
Ook zijn Akense collega professor Hans-Christoph Pape, directeur van de afdeling Traumatologie van het Klinikum in Aken, blij dat met het Maastricht UMC+ een even toegeruste partner in het netwerk beschikbaar is: “Op de momenten met veel ernstige trauma’s kunnen er geen wachttijden zijn, omdat het overleven van zwaar gewonde patiënten afneemt met elk kwartier zonder behandeling."
