Mensen die een klacht indienen bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) willen dat hun klacht wordt gebruikt om de zorg te verbeteren. Ze willen ook graag terughoren wat er is veranderd. De inspectie werkt eraan om burgers hierin tegemoet te komen. Dat meldt het Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg (NIVEL), dat onderzoek deed naar de verwachtingen en ervaringen van mensen met een klacht bij de IGZ.
Zo’n 1400 mensen per jaar melden een klacht bij de IGZ. De meerderheid van hen (87 procent in 2012) heeft deze klacht dan ook al gemeld in het ziekenhuis, bij de instelling of zorgverlener. De IGZ behandelt alleen klachten bij ernstige structurele tekortkomingen, calamiteiten, seksueel misbruik, of als de zorgaanbieder geen goede klachtenregeling heeft. In andere gevallen verwijst de IGZ de melder terug naar de zorgverlener of -instelling, omdat zorgaanbieders sinds 2006 zelf verantwoordelijk zijn voor de afhandeling van individuele klachten.
Uit het onderzoek van NIVEL blijkt dat mensen met een klacht het makkelijk vinden om bij de IGZ een melding te doen. Ze zijn tevreden over de manier van melden, ze zijn met respect behandeld en de IGZ reageert snel. Toch is het voor veel melders niet duidelijk of hun klacht consequenties heeft gehad voor de zorgverlener of -instelling, terwijl dit wel hun belangrijkste drijfveer is om een klacht in te dienen. Volgens adjunct-directeur van het NIVEL Roland Friele lijken publiek en politiek toch iets meer te verwachten van de IGZ. 'De meeste mensen die een klacht melden willen dat de Inspectie hier zorgvuldig mee omgaat en dat hun melding serieus wordt genomen, daarnaast verwachten zij expliciete communicatie over wat er met hun klacht is gebeurd. De IGZ zou individuele melders hierover beter kunnen informeren en ze zou de informatie uit klachten vaker kunnen gebruiken in het toezicht bij zorgaanbieders. Bijvoorbeeld door onderwerpen die het publiek aandraagt bij de zorgaanbieders aan de orde te stellen en hierover te berichten op haar website.'
Voor melders blijkt het soms lastig te begrijpen waarom de IGZ een klacht niet in behandeling besluit te nemen. Dit komt met name door de verschillende opvattingen van IGZ en publiek over het begrip ‘ernstige structurele onveiligheid voor patiënten’. Veel mensen die een klacht bij de IGZ melden, zien hun klacht als een signaal voor ernstige structurele problematiek. Ze willen dat anderen niet hetzelfde zal overkomen en dat het beleid wordt aangepast. Toch blijkt de IGZ het merendeel van de meldingen niet nader te onderzoeken. Friele pleit voor meer duidelijkheid over de besluitvorming bij de IGZ om meldingen wel of niet in behandeling te nemen. 'De opvattingen over het begrip ‘structureel’ van IGZ en publiek zouden daarbij beter op elkaar moeten worden afgestemd', aldus Friele.
© Nationale Zorggids
Vrijwel geen van de klachten zoals in VN zijn verwoord komen terug in het verslag. 80% van hetgeen in VN is genoemd blijkt niet te zijn onderzocht. Uiteraard maakt het niets uit wat ik daarvan vind, deze instanties hebben samen niet de behoefte om zaken uit te zoeken. Naar de reden daarvoor is het enkel gissen
Wel moest ik vooraf een verklaring tekenen dat ik niets naar buiten zou brengen en geen kontakt met journalisten mag hebben. IK heb inzage gekregen in het verslag. 12 pagina's lang en ik kan niets anders concluderen dat mijn wantrouwen tegen de IGZ terecht is gebleken.
Dat een onafhankelijk onderzoek naar de misstanden op medische gebied geen zaken aan het licht heeft gebracht. Weer 2 weken later belt een medewerker van dienst Ven mij en vraagt om naar Den Haag te komen, waar ik inzage zou krijgen in het concept onderzoek van de dienst IGZ.
4 weken later zend de EO een tv programma uit over dezelfde kliniek. TBSers laten zien dat ze beschikken over messen, grote sommen kontant geld en drugs. Nog voor de uitzending een feit is stuurt Staatssecretaris Teeven een brief naar de 2 de kamer en schrijft dat deze kliniek aan alle eisen heeft voldaan.
Prompt kreeg ik een email terug dat de stukken toch niet meer konden worden meegenomen, want de termijn was verstreken. Daarom maar weer gebeld maar uiteindelijk was het volgens de inspektie een foutje, de stukken zouden worden meegenomen...
Daarna zijn er 2 bijeenkomsten geweest in Den Bosch waarbij telkens 2 inspekteurs van IGZ en 2 medewerkers van dienst Veiligheid en Justitie aanwezig waren, + mijn advocaat.. Na de 2 bijeenkomsten is er een verslag gemaakt en daarvan kreeg ik een copie. Men verzocht me eventuele schriftelijke stukken in te sturen die als ondersteuning zouden kunnen dienen. Ik heb er diverse ingestuurd .
Enige weken later werd ik benaderd door de IGZ in Den Bosch. De email was ondertekend door inspekteur E. zelf in dienst is geweest als leidinggevende van deze TBS kliniek. Ik heb mijn bezwaren kenbaar gemaakt waarop de IGZ besloot inspekteur E te vervangen.
22 februari publiceerde Vrij Nederland een verhaal over hoe een TBS kliniek haar patiënten verwaarloost Vrijwel alle kranten namen dit stuk over en de 2de kamercommissie V en J drong men meteen aan op een onderzoek door de IGZ.