In de contractering van wijkverpleging gaat veel goed. Dit signaleert de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) in de monitor contractering wijkverpleging. Maar er is ook ruimte voor verbetering. Zorgverzekeraars en zorgaanbieders besteden in de contracten voor wijkverpleging bijvoorbeeld nog niet genoeg aandacht aan de aard en de ernst van de zorgvraag van mensen die thuis zorg nodig hebben. In de tarieven en volumeafspraken houden ze daarnaast onvoldoende rekening met de steeds complexer wordende zorgvragen. Zorgverzekeraars baseren hun tarieven op gegevens uit het verleden. Zorgaanbieders bieden zorgverzekeraars op hun beurt te weinig inzicht in de zorg die zij leveren. Dat meldt NZa.
Uit het onderzoek blijkt daarnaast dat steeds meer zorgaanbieders van wijkverpleging bewust geen contract afsluiten met één of meer zorgverzekeraars. In 2018 gaat het om 19 procent van de zorgaanbieders. De NZa vindt dit geen goede ontwikkeling. In een contract tussen zorgaanbieder en zorgverzekeraar kunnen naast afspraken over de kosten ook afspraken over de kwaliteit en de toegankelijkheid van de zorg worden gemaakt. Dit komt de patiënt ten goede.
De Zorgautoriteit vindt dat contracteren moet lonen voor de zorgaanbieder én de verzekeraar. Daarom bekijkt het de mogelijkheden om met regelgeving en toezicht het afsluiten van contracten te stimuleren. Daarnaast werkt de NZa aan een nieuw bekostigingssysteem voor de wijkverpleging dat tot inzicht en passende tarieven moet leiden.
Zorgverzekeraars maken budgetafspraken met zorgaanbieders. Als het budget gedurende het jaar op raakt, moeten zij opnieuw in gesprek om nieuwe afspraken te maken. De NZa ziet dat dit steeds eerder in het jaar gebeurt. Deze bijcontractering verloopt niet altijd even soepel. De Zorgautoriteit denkt dat zorgverzekeraars en zorgaanbieders dit met goede afspraken kunnen verbeteren. Wij zien verder dat zorgverzekeraars en zorgaanbieders in het algemeen nog meer kunnen doen om voor elkaars vragen bereikbaar te zijn. Daarmee bieden zij elkaar meer zekerheid in het contracteerproces.
Maar er gaan ook dingen goed. Zorgverzekeraars regelen bijvoorbeeld achtervang voor kinderen die ernstig ziek zijn en thuis verpleging nodig hebben. Als er wachtlijsten ontstaan voor deze medische kindzorg thuis zorgt de zorgverzekeraar dat deze patiënten door een andere aanbieder kunnen worden geholpen. Zonder contractafspraken was dit niet gelukt. Daarnaast organiseren zorgverzekeraars met gecontracteerde aanbieders de niet planbare zorg in de regio’s.
Door: Redactie Nationale Zorggids
