Normal_diabetes1

Zorginstituut Nederland adviseert minister Bruins voor Medische Zorg de criteria te verruimen voor vergoeding van Glucagon-like peptide 1 receptor agonisten (GLP-1ra) uit het basispakket. Deze uitbreiding betreft de behandeling van mensen met diabetes mellitus type 2 en een BMI van 30 en hoger. Het advies van het Zorginstituut volgt op een verzoek van de Rondetafel Diabeteszorg en het aanleveren van nieuw wetenschappelijk bewijs over de werking van GLP-1ra in vergelijking met insuline. Dit meldt Zorginstituut Nederland. 

Het hormoon GLP-1ra remt de afgifte van glucagon, vertraagt het legen van de maag en vermindert de eetlust. Het middel wordt toegediend als een injectie in de buikhuid, net als insuline. Op basis van het advies van het Zorginstituut komen mensen met diabetes mellitus type 2 en een BMI van 30 en hoger, vanaf het najaar 2019 in aanmerking voor vergoeding van GLP-1ra als hun bloedglucosewaarden onvoldoende te stabiliseren zijn met een maximale verdraagbare dosering metformine in combinatie met een sulfonylureum-derivaat, en zij geen insuline gebruiken.

Bewezen gunstige effecten gebruik GLP-1ra

Vanaf een BMI van 30 is sprake van ernstig overgewicht (obesitas) en een toename van het risico op ziektes en overlijden, vooral door diabetes en hart- en vaatziekten. Recente wetenschappelijke studies tonen aan dat GLP-1ra een belangrijk toegevoegde waarde heeft in de behandeling van mensen met type 2 diabetes. Dit nieuwe onderzoek vormde de directe aanleiding voor de Rondetafel om het Zorginstituut te verzoeken de vergoedingscriteria te verruimen, evenals het besluit van het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) en de Nederlandse Internisten Vereniging (NIV) om hun behandelrichtlijnen voor diabetes mellitus type 2 aan te passen op basis van de nieuwe bewijslast.

Omvang patiëntengroep, kostenraming

De groep mensen met diabetes mellitus type 2 en een BMI van 30 tot 35 die op basis van het advies van het Zorginstituut in aanmerking komt voor vergoeding van GLP-1ra bovenop hun orale medicatie, wordt geschat op ruim 5.000 in het eerste jaar van vergoeding, oplopend naar rond de 15.300 mensen na drie jaar. De kosten voor het basispakket worden geraamd op 7,5 miljoen euro na drie jaar, waarbij rekening is gehouden met verlaging van het aantal patiënten uit de omschreven patiëntengroep dat anders zou moeten overstappen op basale (langwerkende) insuline plus de kosten van benodigde hulpmiddelen.

Door: Nationale Zorggids