Normal_rolstoel_mantelzorg_wandelen_handicap_beperking

De dagbesteding in de langdurige zorg staat onder druk. Mensen moeten vaak tegen hun wil van plek veranderen. Het gaat hierbij om dagbesteding vanuit de Wet langdurige zorg. Er is minder keuzevrijheid, blijkt uit onderzoek. Tegelijkertijd verschraalt de kwaliteit van het aanbod, met veel ‘lege’ uren en activiteiten die niet gericht zijn op ontwikkeling, wensen of talenten van mensen. Dit blijk uit onderzoek van Ieder(in), het LSR en KansPlus naar de ervaringen van mensen via de Wet langdurige zorg (Wlz). Aan dit kwalitatieve onderzoek werkten honderd mensen met een beperking en hun familie mee, zo meldt Ieder(in). 

De gedwongen verandering van dagbesteding is vaak opgelegd, zonder goede informatievoorziening of zinnig overleg. Opmerkelijk is dat meer dan de helft van de geïnterviewden van dagbesteding moest veranderen door wijzigingen in het aanbod van de zorgaanbieder. Die wijzigingen komen vooral voort uit de sluiting van voorzieningen, reorganisaties en bezuinigingen op vervoerskosten.

Zonder overleg naar een andere plek

Als de dagbesteding sluit of als er iets ingrijpends verandert, is er te weinig sprake van kunnen kiezen of meedenken over een nieuwe plek. De geïnterviewden ervoeren dit als ‘voldongen feit’. Bij bijna de helft van de deelnemers was na een reorganisatie zonder overleg met hen de nieuwe dagbesteding al ingevuld door de zorgaanbieder. Ondervraagden die positief waren (een kwart), waren dit omdat zij de dagbesteding zelf konden kiezen

Kwart ontevreden

 

Meer dan een kwart van de deelnemers is niet tevreden met de huidige dagbesteding. Relatief veel deelnemers in deze groep hebben te maken met zware en/of meervoudige en bijkomende beperkingen, zoals epilepsie, autisme of ingewikkeld en onvoorspelbaar gedrag. Nogal wat mensen uit deze groep hebben meerdere veranderingen of overplaatsingen achter de rug.

Veranderingen komen voort uit decentralisaties

De veranderingen in de dagbesteding komen voort uit de decentralisaties. Sommige dagbestedingsplekken worden vanuit de Wmo (gemeente) én via de Wlz (zorgkantoor) betaald. In de meeste gemeenten zijn de tarieven voor dagbesteding beduidend lager dan die in de langdurige zorg. Op het moment dat een dagbestedingslocatie deelnemers vanuit de gemeente en het zorgkantoor heeft, kan er verschraling optreden. 

Verschraling

Veel mensen geven aan dat de oude dagbesteding kwalitatief beter was, vóór de verandering. Uit het onderzoek komt het beeld naar voren dat steeds meer een gebrek aan alternatieven en variatie tijdens de dagbesteding. Ook zijn er geen mogelijkheden zijn voor verdere ontwikkeling en er zijn te veel ‘lege’ uren waarin helemaal niets te doen is.

De resultaten van het onderzoek zijn hier terug te lezen.

Door: Nationale Zorggids