Normal_slachtoffer_mishandeling_vrouw_denken_ziek

Ouders die schreeuwen en schelden tegen hun tienerkinderen hebben een zeer negatief effect op hun gedragsontwikkeling. Het negatieve effect blijkt zelfs vergelijkbaar met het effect dat fysiek geweld heeft. Dat meldt Scientias.

Uit onderzoek blijkt dat kinderen die door hun ouders worden beledigd en met harde woorden worden gecorrigeerd meer symptomen van depressie vertonen dan kinderen bij wie dat niet gebeurt. Ook de kans dat de kinderen asociaal en agressief gedrag vertonen is groter. Daarmee is het effect van verbaal geweld op de ontwikkeling van kinderen vergelijkbaar met de invloed die lichamelijk straffen heeft.

Schreeuwen en schelden heeft een negatief effect ongeacht de band die ouders en kinderen met elkaar hebben. Ook wanneer ouders en kinderen een goede band hebben en de kinderen in liefde worden opgevoed, beïnvloedt een heftige woordenwisseling kinderen negatief. “Zelfs als je je kind altijd steunt en slechts één keer de controle verliest, is dat slecht,” stelt onderzoeker Ming- Te Wang van de University of Pittsburgh.

Samen met collega Sarah Kenny van de Universtiy of Michigan volgde Wang gedurende twee jaar bijna ruim 900 jongvolwassenen en hun ouders. In die periode vulden de ouders en kinderen lijsten in met vragen over hun mentale gezondheid, opvoedtechnieken en de relatie tussen ouders en kind. Tot dusver was er nog nooit onderzoek verricht naar de effecten van schreeuwen en schelden bij kinderen.

Uit het onderzoek van Wang en Kenny blijkt dat kinderen die al probleemgedrag vertonen vaker te maken krijgen met verbaal geweld van hun ouders. Het probleemgedrag verergerde vervolgens aanzienlijk door de harde woorden van de ouders. “Het is een vicieuze cirkel. Probleemgedrag van kinderen creëert het verlangen om ze met harde woorden aan te pakken maar dat verlangen kan die jongvolwassenen wel eens verder in de richting van het probleemgedrag duwen,” zeggen de onderzoekers. Volgens Wang en Kenny kunnen ouders beter met hun kind bespreken waarover zij zich zorgen maken en hen op een gelijkwaardige manier behandelen.

© Nationale Zorggids