In het IZA is afgesproken dat alle zorgkantoorregio’s moeten (op basis van regiobeelden) uiterlijk 1 januari 2024 een duidelijk regioplan hebben opgesteld met daarin de belangrijkste veranderopgaven voor de komende jaren.
De NZa wijst in haar rapport ‘Van regiobeeld naar regioplan’ van 21 september op de noodzaak van het betrekken van alle stakeholders om verder te komen: "Het is juist de regionale dialoog over de knelpunten en verandermogelijkheden die de regio’s verder kan helpen. Een dialoog tussen zorginkopers en zorgbestuurders, maar óók met inwoners, zorggebruikers en professionals."
Cliënten
MIND maakte een analyse van de gepubliceerde regiobeelden en daaruit blijkt dat in slechts de helft van de regio's dit cliënt- en inwonerperspectief gelijkwaardig betrokken is geweest. Dezelfde analyse laat ook zien dat in 75 procent van de regiobeelden het versterken van de mentale gezondheid als een knelpunt is benoemd en in 60 procent van de regiobeelden het versterken van sociale kracht, met inbegrip van het aanpakken van eenzaamheid, als belangrijk is aangemerkt.
Maar in slechts in één op de acht regiobeelden staat iets over beschikbare voorzieningen in de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), laagdrempelig sociaal werk, informele zorg, of collectieve preventie. En in minder dan 10 procent van de regiobeelden is er beperkte informatie beschikbaar over burger- en patiëntinitiatieven, zoals zelfregiegroepen. MIND wil dan ook scherper toezicht van de collectieve inwoner-, patiënt- en clientvertegenwoordiging bij het opstellen en toetsen van de plannen geborgd is.
Toekomstige afspraken
Ondanks allerlei goedbedoelde initiatieven van verschillende partijen zijn de wachtlijsten in de ggz nog steeds schrikbarend lang. Omdat MIND het IZA niet heeft ondertekend, mogen zij niet deelnemen aan bepaalde thematafels, waaronder de tafel ‘contractering’. Terwijl het juist zo belangrijk is om het perspectief van cliënten en naasten in de GGZ hierbij te betrekken. Om tot echt passende zorg te komen, zal de zorg moeten passen bij de zorgvraag van de cliënt. Als zorgverzekeraars scherper gaan letten op de inkoop van passende zorg, kunnen zij hierbij niet zonder de kennis en ervaring van cliënten in de ggz.
Ook moeten zorgverzekeraars zich beter gaan houden aan de zorgplicht. De NZA zou hier steviger op moeten controleren en handhaven. Daarnaast vragen we om vraag en aanbod van zorg beter op elkaar aan te sluiten. Bijvoorbeeld door te schuiven binnen het aanbod: meer behandelplekken voor mensen met complexe problematiek, minder plekken voor mensen met lichte problematiek die wellicht bij de POH-GGZ, een zelfregiecentrum of digitale zorg een passend aanbod kunnen vinden.
Door: Nationale Zorggids
