EDE - Tijdens een debat over de zorg afgelopen woensdag werden verschillende actuele, zorggerelateerde onderwerpen besproken door onder meer de voorzitter van KPMG Gezondheidszorg Wouter Bos. Dat meldt DeWeekkrant.nl.
Bos ging daarbij in op onderwerpen als de bezuinigingen in de gezondheidszorg, de kwaliteit en de beschikbaarheid ervan. De oud-politicus vertelde onder meer dat Nederland de beste medische zorg van Europa kent, maar dat de zorg ook de op een na duurste van Europa is. Alleen Duitsland betaalt meer.
Met name de langdurige zorg kost de samenleving veel geld. "Dat verklaart ook gedeeltelijk waarom daar nu meer op bezuinigd wordt", aldus Bos. Hij wees erop dat veel geld kan worden bespaard door overbehandeling en verkeerde behandeling van 'lifestyleproblemen' te voorkomen.
Vanuit het publiek kwam een vraag naar voren die door veel mensen in de samenleving wordt gedeeld; waarom bepaalde mensen in de zorg zoveel moeten verdienen? Terwijl Bos wel voor een beperking van de ontslagvergoeding is, vindt hij wel dat er ruimte moet blijven voor mensen met unieke specialismes. Terwijl excessen er volgens Bos, die zelf bij KPMG circa 400.000 euro verdient voor vier dagen werken per week, wel uitmoeten, meent hij dat dit de bestaande betaalbaarheidsproblemen in de zorg niet oplost.
© Nationale Zorggids / Ype van Woersem
Iemand raakt niet snel overbehandeld. Bij mij is het geval dat adequate zorg stagneerde door de diagnose BPS kenmerken en middelengebruik. Ook heb ik ADHD en de diagnose PDD NOS is nooit gesteld. Ik ben nu 38 jaar en dien als inspiratiebron voor coaches, artsen en bureau Jeugdzorg. Ik heb jarenlang geen zorg gekregen vanwege het financiele plaatje. Inmiddels is het voor mij te laat om over kinderen na te denken, wat ik voorheen niet deed maar het verdriet dat zich heeft opgebouwd door onbegrip en onmacht en treiteren in de woonomgeving maken voor mij het leven haast onmogelijk. Dat terwijl als ik adequate zorg zou krijgen, ik zelf behoorlijk waardevol kan zijn als ervaringsdeskundige. Het trauma dat ik heb is te groot voor mij en het enige dat helpt is medicamenten om de deksel op de put te houden. Verschillende lotgenoten van mij pleegde reeds zelfmoord. Door mijn bekering tot het Christelijke geloof, hou ik hoop en weiger ik op te geven omdat ik de moeite waard ben om niet op te bezuinigen na al die jaren verloren tijd. Het feit dat ik nooit een kind zal krijgen, dringt de laatste tijd wel heel erg tot me door omdat mijn broer vader gaat worden. Ik raak steeds meer vervreemd van mensen. Ik beweeg me vooral op twitter en blogger waar ik mijn ervaringen deel op een wel heel impulsieve manier en als een open boek. Er zijn weinig mensen die dit doen onder hun eigen naam. Soms heb ik het idee dat het hele land me belachelijk maakt en ondervind ik veel tegenwerking. Toch zie ik ook dat er meer aandacht komt voor kinderen met ADHD om te voorkomen dat dit een probleem gaat vormen en uitgroeit tot een psychiatrische stoornis door bijkomende factoren en diagnoses en traumatische ervaringen, door fout op fout door instanties met alle gevolgen van dien. Bedankt voor uw tijd. Ik ga door met mijn gevecht en wacht het allemaal maar af. Mijn verslavingsgevoeligheid breekt me op. Zorg is me ontnomen. Ik vertrouw alleen nog maar op God en niet meer op hulpverleners. Toch is er iemand van Zuidzorg die de zorg voor mij heel serieus neemt en me ook complimenteert in plaats van vernedert. Ik hoop dat de bezuinigingen in de zorg worden bijgesteld want op langere termijn wordt dit een ramp op deze manier. Ook dient er te worden geinvesteerd in ervariingsdeskundigen, ex-verslaafden en ex-gedetineerden die vanuit een kliniek of huis van bewaring de mogelijkheid moeten kunnen hebben om zich toe te leggen op een gerichte studie om jongeren te helpen. Zo hebben ze ook een doel om naartoe te werken. Ervaringsdeskundigen zijn onmisbaar in de zorg, daar moet veel meer de nadruk op worden gelegd. Zij begrijpen immers hoe jongeren die gebukt gaan onder ADHD, crimineel gedrag en drugsgebruik, ontwikkelen van BPS kenmerken en traumatische ervaringen door afwijzing en het gevaar opzoeken waardoor ze verzeild kunnen raken in onmenselijke omstandigheden, getreiterd kunnen worden, en teleurstelling op teleurstelling te verwerken krijgen. Het houdt een keer op. Om zelfmoord te voorkomen dient meer gedaan te worden om hulpeloze mensen naar het Christelijke geloof te leiden waaraan zij een goed houvast kunnen hebben voordat het te laat is.