Gespecialiseerd hartfunctielaborant en coördinator Kimberly van Berne (36) werkt op de hartfunctie afdeling. Haar specialisatie is echocardiografie (hartecho’s). Tijdens dit onderzoek kijkt ze onder andere naar de anatomie van het hart, de pompfunctie en de hartkleppen. Als de echo klaar is, beoordeelt Kimberly het onderzoek. De laatste check doet een cardioloog. Daarna worden de uitslagen doorgestuurd naar de specialist die het onderzoek heeft aangevraagd. Een hartecho is voor de patiënt snel, gemakkelijk, pijnloos en niet gevaarlijk. Kimberly voelt zich in deze functie helemaal op haar plek en is een van de vele Zuyderlanders die iedere dag met een glimlach naar het werk komen.

 

Kimberly: ‘Op de hartfunctie afdeling worden allerlei onderzoeken verricht: hartfilmpjes (ECG), fietstesten , hartecho’s en holter (hartritme recorder) onderzoeken. Artsen voeren hartcatherisaties uit, met of zonder dotteren en implementeren pacemakers. Ik ben voornamelijk bezig met het maken van hartecho’s, omdat dat mijn specialisatie is. Maar ook het uitvoeren van andere onderzoeken hoort bij mijn takenpakket. Op de foto maak ik een hartecho bij Ger Wijnands. Als coördinator van het hartecho-team, ben ik het eerste aanspreekpunt. Bij vragen over hartecho’s help ik collega’s graag verder. Samen vormen we een goed samenwerkend team. Ik zorg ook voor casuïstiekbespreking en scholingen. Dat is erg belangrijk om onze kennis op peil te houden en te verbreden. Om ons diploma te behouden zijn we verplicht om ieder jaar bijscholingen te volgen.’

‘Werken met mijn hoofd, handen en vooral mijn hart, is mijn passie. Aandacht voor de patiënt en hem op zijn gemak laten voelen tijdens het onderzoek, vind ik erg belangrijk. Vaak is er spanning, want de patiënt komt voor een hartonderzoek en niet voor de gezelligheid. Ik behandel een patiënt dan ook zoals ik zelf behandeld wil worden. Als een patiënt zijn hart wil luchten, maak ik altijd even tijd voor een luisterend oor.’

‘Ik heb al van alles meegemaakt in de tijd dat ik bij Zuyderland werk. Wat mij het meest is bijgebleven is een ervaring van een aantal jaren geleden. Ik moest naar een verpleegafdeling om een echo te maken bij een patiënt op leeftijd. Hij was er slecht aan toe. Tijdens het maken van de echo veranderde zijn ademhaling en ik riep een verpleegkundige erbij. Ik kwam terug aan zijn bed en niet veel later blies hij zijn laatste adem uit. Het voelde erg verdrietig dat hij zonder dierbaren om zich heen overleed. Uiteindelijk verliet ik toch de kamer met een warm en voldaan gevoel. Deze patiënt was niet alleen gestorven omdat ik in zijn laatste minuten naast hem stond.’