De lat in de langdurige zorg gaat verder omhoog. Die zorg kan beter door meer te luisteren naar wat mensen willen en uit te gaan van hun wensen en verwachtingen. Daarom start staatssecretaris Martin van Rijn (VWS) een experiment met persoonsvolgende bekostiging in de Wet langdurige zorg. Van Rijn Kondigt het experiment aan in zijn brief 'Waardig leven met zorg'. Dit meldt Rijksoverheid.
Persoonsvolgende bekostiging houdt in dat een zorgaanbieders pas een vergoeding krijgt voor het leveren van zorg op het moment dat een cliënt zijn voorkeur voor hen uitspreekt. Het geld volgt de keuze van de cliënt, niet andersom. Volledige persoonsvolgende bekostiging kan grote gevolgen hebben, maar vergroot keuzemogelijkheden en geeft vernieuwing meer kans.
Van Rijn: “De tijd is gekomen dat de zorg zich aan de mensen aanpast in de plaats van andersom. De Wet langdurige zorg garandeert goede zorg en een veilige woonomgeving. Dat is mooi, maar niet meer genoeg. Verpleeghuizen en andere zorgaanbieders zullen meer en meer moeten luisteren naar de voorkeuren van hun potentiële bewoners. Waar zouden ze willen wonen? Met wie? En hoe zouden zij hun zorg willen ontvangen? Daar is een fundamentele verschuiving voor nodig en dat is niet gemakkelijk, maar persoonvolgende bekostiging is een goede, eerste stap.”
Van Rijn noemt meer verbeteringen van de Wlz. Zo kiezen veel mensen voor een persoonsgebondenbudget (pgb) omdat zij een voorkeur hebben voor een pgb-gefinancierd wooninitiatief. Een pgb brengt echter ook forse verantwoordelijkheden met zich mee. Om deze populaire, vaak kleinschalige woonvormen voor iedereen bereikbaar te maken, maakt Van Rijn afspraken met zorgkantoren en zorgaanbieders om initiatieven desgewenst om te zetten in zorg in natura. Op die manier worden de vernieuwingen van het pgb ook bereikbaar voor mensen zonder een zorgbudget en leert de reguliere zorg van deze initiatieven.
Ruim 280.000 mensen in Nederland kunnen vanwege ouderdom, (chronische) ziekte, een lichamelijke, zintuiglijke of verstandelijke beperking of chronische psychiatrische problematiek niet (meer) zelfstandig wonen. Zij hebben 24 uur per dag mensen in hun nabijheid nodig en zijn voor de meest vanzelfsprekende zaken in het leven afhankelijk van anderen. Zij vallen onder de Wet langdurige zorg.
©Nationale Zorggids
Ook aan ggz patienten die in onmacht moeten leven door een aandoening die hen overheerst moet gevraagd worden of ze in een instelling willen blijven wonen met lotgenoten of zelfstandig met ambulante hulpverlening maar wel met de nodige risico's op pesten etc.Laat ze zelf kiezen als volwaardig mens met rrechten!Ze hebben genoeg te vertellen als je het maar vraagt.Zij verdienen beter !
Doorgaan zo minister Rijn ! Verstandig ! Wij hebben jullie nodig ! De mens zeker de kwetsbare moet voorop staan met zijn wensen en rechten en niet het personeel !Degene die zorg nodig heeft moet de regie voeren over zijn leven ! De rollen moeten worden omgedraaid dit wordt echt de hoogste tijd.Nu die overbodige wijk/bemoeizorg nog waar dringend strenge regels voor het personeel moeten komen !