GGZ-patiënten die zijn aangewezen op permanent toezicht of 24 uur zorg, moeten toegang krijgen tot de Wet langdurige zorg (Wlz). De groep die er langdurig, maar tijdelijk op is aangewezen niet. Dat is het advies van Zorginstituut Nederland, naar aanleiding van een motie in de Tweede Kamer over onderscheid in langdurige zorg. Dit meldt GGZ nieuws.
Onlangs heeft de Tweede Kamer een motie aangenomen waardoor geen onderscheid gemaakt mag worden tussen langdurige GGZ en overige langdurige zorg. Naar aanleiding hiervan heeft staatssecretaris Van Rijn Zorginstituut Nederland om advies gevraagd over de groepen die recht zouden moeten hebben op de Wlz.
Op dit moment hebben mensen met psychische problemen geen toegang tot de Wlz, op een beperkte groep na die langer dan drie jaar intramurale behandeling nodig heeft. Tot drie jaar valt intramurale behandeling onder de Zorgverzekeringswet (Zvw). Ook de extramurale zorg valt onder de Zvw. De gemeente is verantwoordelijk voor de zorg en ondersteuning aan de overige mensen met psychische problemen.
Het advies van het Zorginstituut is dat de groep die blijvend is aangewezen op permanent toezicht of 24 uur zorg, recht heeft op toegang tot de Wlz. De betrokken zorgpartijen zijn het hiermee eens. Ook adviseert het instituut dat patiënten die langdurig in een instelling moeten verblijven voor het welslagen van hun behandeling, na 3 jaar Zvw aanspraak kunnen maken op de Wlz.
Het grootste discussiepunt is de mensen die al langdurige behandeling hebben gehad, maar waarbij niet wordt verwacht dat zelfredzaamheid of participatie in de samenleving op korte termijn mogelijk is. Omdat de Wlz als een eindstation wordt gezien, zijn deskundigen echter bang dat deze groep de kans wordt ontnomen om toch op termijn naar zelfredzaamheid en participatie te groeien. Daarom blijft de zorg voor deze patiënten onder de Wet maatschappelijke ondersteuning vallen.
Lees hier de overwegingen en het advies.
©Nationale Zorggids
