Amarant Groep had bewonersgroep niet mogen dwingen tot verhuizing

De Geschillencommissie Gehandicaptenzorg oordeelt dat Amarant Groep de woongroep De Stalhouderij niet zomaar had mogen besluiten de zes bewoners te verhuizen vanwege sluiting van de locatie. In de procedure die tot dit besluit leidde is ook nog eens niet zorgvuldig gehandeld. De geschillencommissie ontving van vijf van de zes bewoners van De Stalhouderij een klacht over de gedwongen verhuizingen. Dit meldt Ieder(in). 

De Stalhouderij huisvest mensen met een ernstige meervoudige beperking of ernstige verstandelijke beperking. Amarant Groep meldde de bewoners begin 2023 dat de woongroep zou sluiten en ze ergens anders geplaatst moesten worden. Reden voor de sluiting was de huisartsenzorg die in het geding zou zijn.

Klachtenfunctionaris zorginstelling

Omdat de bewoners het niet eens waren met dit besluit, dienden ze eerst een klacht in bij de klachtenfunctionaris van Amarant Groep. Dit leverde niet het gewenste resultaat op, waarna ze naar de Geschillencommissie Gehandicaptenzorg stapten. De bewoners vechten het besluit van de zorginstelling om de zes cliënten naar verschillende locaties te verhuizen aan, en willen dat dit besluit wordt teruggedraaid. Ook zijn ze van mening dat de procedure die naar dit besluit leidde niet zorgvuldig is verlopen.

13 jaar bij elkaar

De klagers zijn door de geschillencommissie in het gelijk gesteld. Het opheffen van de woongroep ‘staat niet in verhouding tot de persoonlijke belangen van de (kwetsbare) cliënten die allen vanaf het begin, circa 13 jaar, bij elkaar de veiligheid en het vertrouwen hebben gevonden’. De Geschillencommissie Gehandicaptenzorg vindt dat de zorgaanbieder bij de afweging tussen het organisatiebelang en de persoonlijke belangen van de cliënten onvoldoende heeft onderzocht of er alternatieven voorhanden waren om de groep toch samen te houden. Zo is bijvoorbeeld nier gebleken dat er geen andere huisartsen beschikbaar waren in de nabije omgeving of geen VG-artsen in te huren waren. Ook is er tijdens de procedure te weinig ook geweest voor communicatie en informatie.

Voor mensen met een beperking kan een gedwongen verhuizing zeer ingrijpend zijn. Het past daarnaast niet in het VN-verdrag Handicap, dat in artikel 19 het gelijke recht beschrijft voor personen met een handicap om te kiezen waar, hoe en met wie zij leven.

Door: Nationale Zorggids