Inmiddels wordt het gebouw niet meer verhuurd aan ouderen, maar aan asielzoekers voor de minder dan een kwart van het bedrag. De betrokken zorginstelling geeft toe dat de huurprijs hoog was, maar wijt het aan de looptijd. Het gebouw was namelijk maar vijf naar nodig. Van Loy meent dat te dure huisvesting voor zorg overal een probleem is, het zit namelijk gebakken in het zorgstelsel. De overheid betaalt een vast normbedrag per woning. Het beschikbare geld voor huisvesting wordt verdeeld over alle bestaande verpleeghuizen. Echter zijn de bedragen per bewoner veel te hoog. Vaak komt het neer op zo'n 1.400 euro per maand per bewoner. Daarbij wordt ook geen onderscheid gemaakt in locatie.

Deze huisvestingskosten worden meegerekend in de totale zorguitgaven, waardoor Nederland de duurste langdurige zorg ter wereld heeft. Van Loy denkt dat bewoners goedkoper en beter uit zullen zijn als ze zelf de huur betalen. “Want dan ga je op de kwaliteit letten, en de verhuurder ook”, zegt Van Loy. Van Rijn deelt deze mening, maar is bang dat instellingen niet zullen overleven als ze hun huurpenningen niet meer hebben. De Tweede Kamer is van mening dat er goed naar het idee gekeken moet worden. Het feit dat Nederland het meeste geld uitgeeft aan zorg, betekent niet altijd dat dit terug is te zien in de kwaliteit. 

©Nationale Zorggids