De uitvoering van de Wet langdurige zorg (Wlz) is nog steeds niet optimaal. Dat concludeert Vilans in de Wlz-monitor die onlangs verscheen. Aanbieders van zorg kunnen niet altijd naar behoren werken, omdat zij tegen verschillende knelpunten aanlopen zoals te lage vergoedingen en een productieplafond. Dit meldt Zorgvisie.
Vanuit de Wlz krijgen mensen met een blijvende zorgvraag hulp. Het kan gaan om een verblijf in een zorginstelling of verpleging aan huis. Echter is die zorg aan allerlei regels gebonden, wat het voor de aanbieders lastig maakt. In de ouderenzorg zijn de knelpunten groter dan in de gehandicaptensector. Dit komt omdat bepaalde pakketten niet voordelig zijn voor de gebruikers. Verpleging, Verzorging en Thuiszorg (VVT) krijgt bijvoorbeeld meer uren vergoed vanuit de Zorgverzekeringswet (Zvw) dan vanuit een modulair pakket thuis. Ook de zorgverlening buiten geclusterde woonvormen verloopt niet naar behoren. Vanuit het modulair pakket thuis of het volledig pakket thuis zijn de vergoedingen mager te noemen.
In de gehandicaptensector is één van de knelpunten dat niet alle jongeren bereikt worden. Uit de Wlz-monitor van Vilans blijkt dat het niet altijd mogelijk is om bij jongeren vast te stellen of zij blijvende behoefte hebben aan permanent toezicht of 24-uurszorg. Dat is wel een criterium van de wet. Het kan hierdoor voorkomen dat jongeren met een beperking niet altijd de zorg krijgen die zij nodig hebben.
Naast de individuele problemen, speelt ook het productieplafond een rol in de problemen. Zorgaanbieders worden hiermee gelimiteerd in de zorg die zij mogen verlenen. Dit zorgt tevens voor wachtlijsten in die zorgsector. De meeste zorgaanbieders zijn het daarom eens met de visie van het ministerie van Volksgezondheid. Het hebben van eigen regie en het bevorderen van de kwaliteit van leven zouden uitgangspunten moeten zijn in de zorg.
Door: Redactie Nationale Zorggids
