“Met de overheveling van de wijkverpleging naar de Zorgverzekeringswet is een belangrijke stap gezet om deze zorg echt integraal te kunnen gaan aanbieden. De wijkverpleegkundige moet een zelfstandige en centrale positie in gaan nemen om met de cliënt de zorg thuis te organiseren”, schrijft ZN-directeur Petra van Holst. Maar om deze positie te bereiken moeten diverse overgangsvraagstukken en knelpunten opgelost worden. Een manier hiervoor is de invoering van het geïntegreerd uurtarief. In het plan van Van Rijn staat dat zorgverzekeraars voor 2017 de wijkverpleegkundige zorg moeten inkoop op basis van één tarief. Vervolgens moeten zorgverzekeraars in 2019 zorg inkopen op basis van zorgprofielen en zorgzwaarte van de doelgroep van een zorgaanbieder.

Eerder deze week liet brancheorganisatie ActiZ weten niet achter de plannen van Van Rijn te staan.  Volgens ActiZ verstoort het geïntegreerd uurtarief de doorontwikkeling van de wijkverpleging. Vooralsnog moet eerst de functie van de wijkverpleegkundige doorontwikkeld worden. Als er in de tussentijd een nieuwe vorm van contractering wordt geïntroduceerd, is de kans groot dat dit afleidt van de hoofdzaak. Een ander argument tegen is dat één uurtarief teveel ingrijpt op de wijkverpleegkundige teams en hun functioneren. “Het doorvoeren van wijzigingen in de bekostiging gaat namelijk gepaard met nieuwe werkprocessen, een andere inrichting van de ict en nieuwe instructies van de wijkverpleegkundige teams”, schrijft ActiZ in een brief aan Van Rijn.

ActiZ steunt de plannen voor bekostiging op basis van zorgprofielen en zorgzwaarte wel. Maar omdat zorgverzekeraars tot 2019 niet willen werken met de huidige bekostigingswijze, moet de overheid ter overbrugging een andere bekostigingswijze vinden. De wijkverpleegkundige moet door de bekostiging in staat zijn om maatwerk te leveren, zonder teveel administratieve lasten, vindt ZN. 

©Nationale Zorggids