Gisteren vond in de Tweede Kamer een debat plaats over de Wlz met als hoofdonderwerp de alarmknop. Mensen die zelf op een alarmknop kunnen drukken en thuis kunnen afwachten, horen die wel of niet thuis in de Wlz? Kamerleden ontvingen een brief van een cliënt met een zware zorgvraag die jarenlang zorg ontving vanuit de AWBZ. Het CIZ vindt echter dat hij niet thuishoort in de Wlz, want hij kan zelf op een alarmknop drukken. Volgens partijen SP, D66, CDA, ChristenUnie en PvdA is dat niet juist. In 2015 heeft staatssecretaris Van Rijn gezegd dat mensen op een knop kunnen drukken geen reden is om toegang tot de Wlz te weigeren, zo verklaren SP en CDA. “Mensen die levenslang zorg nodig hebben, worden uit de Wlz geknikkerd. Mensen moeten steeds langer wachten op een beslissing van het CIZ en het aantal mensen dat wordt toegelaten tot de Wlz daalt drastisch”, zegt SP-Kamerlid Renske Leijten.

Van Rijn wil niet ingaan op de individuele zaak. Volgens hem gaat het erom of de financiering uit de Wlz of vanuit de Zorgverzekeringswet (Zvw) moet komen en niet om de vraag of mensen de juiste zorg krijgen. Maar diverse Kamerleden geven aan dat het voor veel cliënten wel uitmaakt. Iemand die vanuit de Zvw wordt gefinancierd moet jaarlijks kunnen aantonen dat ze recht hebben op zorg. Dit zorgt voor constante onzekerheid. Van Rijns partijgenoot Otwin van Dijk van de PvdA vindt de individuele zaak die de Kamerleden ontvingen een reden om te onderzoeken wat ze willen met de Wlz. “Juist een individuele casus laat zien hoe het systeem in de praktijk werkt. Deze man heeft levenslang per week 25 uur zorg nodig”, aldus Van Dijk. Van Rijn heeft inmiddels toegezegd bij het CIZ navraag te doen over de criteria en hoe deze worden toegepast. Ook laat hij onderzoeken hoe het CIZ omgaat met aanvragen van kinderen met meervoudige beperkingen en welke criteria het CIZ hanteert voor ggz-cliënten. 

©Nationale Zorggids